۹۱/۱۰/۲۲کرکس

کرکس( ۲۶۱۳) متر
موقعیت  دسترسی: آذرشهر _روستای هفت چشمه
مختصات : N 37 37 16.7 E 46 02 04.4
قله کرکس که به گویش محلی( گل گز) ، نامیده می شود در منطقه آذرشهر واقع شده است ، روی نقشه قله کرکس از سمت شمال به قله مشهور قاف (قبله داغی آذرشهر) ازسمت غرب به روستای هفت چشمه و از سمت شمال غربی به روستای دین آباد و از سمت شمال شرقی به روستای امیز دیزج( آلاکوزه ) ، مشرف می باشد،در فصول بهار و اوایل تابستان دارای آب وهوای معتدل و دلنشین می باشد و همواره گله های گوسفند در این منطقه وجود دارند و در فصل سرما با اولین بارش برف منطقه کاملا با برف پوشیده میشود وتا اوایل بهار نیز برف باقی می ماند ، زمینهای اطراف مسطح و بدون چین خورده گی می باشد و می توان از هر مسیری به قله دست یافت ، مشخصه خاص این قله دسترسی سخت آن می باشد زیرا از روستاها و جاده های اطراف دور می باشد. در فصل زمستان موقع اجرای برنامه همواره با رد پای حیوانات مانند گرگ و گراز مواجه می شوید که نشان از وجود این حیواانات در منطقه می باشد ، وجود چشمه بویوک چشمه (چشمه بزرگ) در روستای هفت چشمه به جذابیت این منطقه می افزاید .
اجرای برنامه:
روز جمعه مورخ ۲۲/۱۰/۹۱ به وسیله یک دستگاه مینی بوس راس ساعت ۶:۳۰ به سمت روستای هفت چشمه حرکت کردیم هدف صعود قله کرکس در یک برنامه زمستانی بود ، که به علت بارش برف و یخ زدگی جاده ، مینی بوس قادر به ادامه مسیر نبود ، با ادامه مسیر به صورت پیاده مجبور به تغییر مسیر شدیم و برای جبران زمان تلف شده به محل چشمه نرفتیم ، و صعود مسیر مستقیم را درنظر گرفتیم ، در زمان صعود باید همواره حواسمان به انبوه برف در شیبها باشد چون با تغییر ناگهانی شیب زمینهای اطراف منطقه عبور گروه مستعد بروز حادثه بهمن می شود ، خطری که همواره همنوردانمان را تهدید می کند ،از سمت روستای هفت چشمه در زمستان برای دسترسی به قله سه مسیر وجود دارد  ، مسیر جنوبی که گرده می باشد وکار فنی می طلبد مسیر شمالی که به علت بهمن گیر بودن باید محطاط بود و مسیر مشخصی را تعقیب کرد و مسیر غربی که مابین گرده ومنطقه بهمن گیر می باشد و امنیت مناسبی دار، ما مسیر غربی را انتخاب کردیم، در نزدیکی قله به علت سرمای شدید ،برف مسیر دسترسی یخ می زند وبا برف کوبی و باز کردن جای پا برای اعضاء دیگر صعود میسر شد.
راس ساعت ۱۴ به قله کرکس رسیدیم و برای بازگشت مسیر دیگری در نظر گرفتیم و به سمت روستای آلاکوزه(امیر دیزج) حرکت کردیم مسیر بازگشت پوشیده از برف بود و مجبور به باز کردن یک شیار در میان برف برای عبور همنوردان شدیم ، که باز توجهمان به این بود که گروه را از مناطق بهمن گیر دور نگه داریم.
اعضاء شرکت کننده:
۱-    محمد مهامی
۲-    ساسان جلالی
۳-    وحید حیدری
۴-    فرشید امیدیان
۵-    جواد چوپانی
۶-    عظیم عارفی
۷-     نادر نادری
۸-    رحمان ابراهیمی (سرپرست برنامه)

ثبت مختصات و ارتفاع : به وسیله GPS ,GARMIN ,etrex30

توصیه ها :برای برنامه زمستانی، به همراه داشتن آب کافی ، کلنگ کوهنوردی ، یخ شکن . گتر الزامی است.

نوشته شده توسط: رحمان ابراهیمی

۹۱/۱۰/۷ چیچکلی

روز جمعه مورخ ۷/۱۰/۹۱ راس ساعت ۵ صبح به اتفاق اعضاء گروه به سمت عجب شیر حرکت کردیم و حدود ساعت ۵:۴۰ به مرکز عجبشیر رسیدیم و در مسیر منتهی به پادگان عجبشیر ادامه مسیر دادیم ، تا به دو راهی مقابل پادگان رسیدیم و مسیر سمت چپ را ادامه دادیم و پس از طی مسافت حدود Km2 به جاده فرعی درسمت راست جاده پیچیدیم و پس از عبور روستای” بولالو” به بخش “مهماندار” رسیدیم ، و از داخل آن عبور کرده در ادامه مسیر به یک دو راهی رسیدیم که تابلوی روستای” بوکت ” بر سر دو راهی نمایان بود ، مسیر دست راست را ادامه داده و پس از عبور از روستای” دیزج حسن بیگ” جاده خاکی می شود که به دلیل عدم نصب تابلو دچار اشتباه شدیم و از روستای هوور سر در آوردیم که مجبور به بازگشت شدیم در واقع باید مسیر دست چپ را بعد از روستا حسن بیگ دیزج را ادامه می دادیم ، که تا آخر آسفالت می باشد و بالاخره ساعت ۷:۳۰ به روستای” چنار” با مختصات” N 37 35’ ۱۶٫۵۵” E 46 2’ ۱۱٫۷۷” ” رسیدیم ، مسیر صعود ما از این روستا می باشد، پس از صرف صبحانه در داخل مینی بوس ساعت ۸ صبح روستا را به مقصد ، قله چیچکلی ترک کردیم و به انتهای روستا رسیدیم که ابتدای دره” زرلیح” محسوب می شود رسیدیم.
گروه مسیر سمت راست دره را که ابتدای خط الراس قله محسوب می شود ادامه داد، به جرات می شود گفت که این مسیر یکی از زیباترین مسیرهای استان محسوب می شود.
به دلیل وجود برف نسبتا سنگین اعضاء با تجربه گروه یک به یک اقدام به برفکوبی و مسیر گشایی کردند بالاخره ساعت ۱۴ ظهر گروه با تمامی اعضاء موفق به فتح قله ۲۸۶۱ متری چیچکلی با مختصات” N 37 36’ ۵۷٫۴۱” E 46 5’ ۱۷٫۵۳” ” شد. پس از اندکی استراحت و گرفتن عکس ساعت ۱۴:۲۰ از قله به سمت روستای “چنار” حرکت کردیم و ساعت ۱۷:۳۰ به روستا رسیدیم.
کوهنوردان حاضر در این برنامه:
۱٫    محمد مهامی
۲٫    جواد چوپانی
۳٫    حسن نصیری
۴٫    نادر نادری
۵٫    رحمان ابراهیمی
۶٫    غلام علی حضرتی
۷٫    وحید حیدری(سرپرست برنامه)

توصیه ها : نفرات دارای آمادگی جسمانی بالا و تجهیزات مناسب برای صعود زمستانی این قله شرکت کنند.
در طول مسیر در فصل زمستان چشمه ها یخ زده اند و آب کافی به همراه داشته باشیم.

۹۱/۱۰/۱ میشو

اعضای شرکت کننده در برنامه :
۱-محمد مهامی  ۲- رحمان ابراهیمی  ۳-  وحید حیدری  ۴- فرشید امیدیان   ۵- حسن نصیری  ۶- نادر نادری ۷-پیام هاشم پور   ۸- پویا علیخانی  ۹- عظیم عارفی ۱۰-ساسان جلالی (سرپرست برنامه )

شرح برنامه : میشو نام منطقه ای است در نزدیکی مرند که دارای پیست اسکی وکوه های معروف زیادی است ویکی از انها میشو به ارتفاع ۲۸۵۱ متر، است که باشگاه کوهنوردی واسکی آلپ تبریز بمناسبت سالگرد تاسیس ومرحوم نظمی آذر وبابایی برگزار گردید وگروه مانیز در این برنامه شرکت کرد
با اعلام سرپرست از قبل که ساعت ۶ صبح  را  زمان حرکت مشخص کرده بود با سوار شدن به مینی بوس راه خود را آغاز کردیم وپس از عبور از تبریز در صوفیان منتظر گروه آلپ ماندیم پس از هماهنگ شدن با گروه آلپ به مسیر خود به سمت مرند ادامه دادیم با توجه به تابلو های مسیر به سمت پیست اسکی پیام ادامه مسیر دادیم  که به یک سه راهی می رسید که سمت راست به خود پیست اسکی منتهی می شد و ما مسیر سمت چپ را ادامه دادیم ودر اخر جاده خاکی ایستادیم ناگفته نماند که صبحانه نیز در مینی بوس صرف شد پس از آماده شدن صعود را آغاز کردیم با ادامه خط الراس به تخته سنگ هایی که به آنها ” ایکی باجیلار ” می گویند ، رسیدیم وپس از استراحت کوتاه به مسیر خود ادامه دادیم  که کولاک شدیدی شروع شد  حدود ۳۰  دقیقه در کولاک کوهپیمایی کردیم ،  تقریبا ساعت ۱۳ به قله رسیدیم  و بعد از سخنرانی یکی از پیشکسوتان درباره سالگرد مرحوم بابایی و نظمی آذر  وپس از استراحت کوتاه وگرفتن عکس مسیر برگشت راپیش گرفتیم که هنگام برگشت با بارش  برف روبه رو شدیم حدود ساعت ۱۵به پای کوه رسیدیم و سوار مینی بوس شدیم وبه سمت آذرشهر حرکت کردیم  نهار نیز در مینی بوس صرف شد ساعت ۲۰/۱۷ در آذرشهر بودیم

توصیه ها : به همراه داشتن گتر و کاپشن گورتکس وکلاه طوفان ودستکش برای صعود زمستانی میشو الزامی است
نوشته شده توسط: حسن نصیری