صعود قلعه هلاکوخان
صعود قلعه هلاکوخان
گروه کوهنوردی جام آذرشهر طبق برنامه از قبل تعیین شده ساعت ٧ صبح ششم فروردین ٩۵ با دو عدد خودرو شخصی مسیر قلعه هولاکوخان را در پیش گرفته و در ساعت٨ در کنار باغ های زیبا با شکوفه های با طراوت روستای آق گنبد به صرف صبحانه پرداخته و در ساعت ٩ با حرکت به سمت قلعه از مسیر پاکوب به ادامه برنامه پرداختیم.
در مسیر صعود به سمت قلعه شاهد زیبایی های طبیعت بهاری بودیم و چهره زیبای خفته در نمک دریاچه ارومیه زیبایی این طبیعت را دوچندان کرده بود.
ما این زیبایی ها را با کوله پشتی ای از باد بهاری به عنوان عضو جدید گروه جام پذیرفته و با همراهی این همنورد با طراوت به مسیر ادامه دادیم , در مسیر صعود دیوارهای کنده کاری شده ی سنگ به دست بشر کاملا معلوم بوده که بعد از طی مسافتی به سمت قلعه به قسمت اصلی قلعه رسیدیم که امکان دسترسی فقط با طناب امکان پذیر بود و با همراهی همنورد عزیزمان رحمان ابراهیمی در ساعت ١١：٣٠ ، به هدف خود دست یافته و پس از مشاهده زیبایی های قلعه در ساعت ١٣：٣٠ راه بازگشت را در پیش گرفتیم شایان ذکر است ، چالاکی و آمادگی معین علیقلیزاده عزیز به عنوان عضو جدید نونهال گروه را نادیده بگیریم همچنان که گروه جام به داشتن چنین اعضایی میبالد.
ساعت ١۶ در کنار ماشین به صرف نهار پرداخته شد و پس از نهار راه آذرشهر را در پیش گرفتم.
در نهایت از همکاری دوست و همنورد عزیزمان پدرام ساوالانیان که با خودرو شخصی خود در اجرای هرچه بهتر برنامه یاریمان کردند نهایت تشکر را داریم
گزارش برنامه ：مهران خیاط رسولی
اردوی تمرینی سنگنوردی گروه کوهنوردی جام
اردوی تمرینی سنگنوردی گروه کوهنوردی جام
اردوی تمرین یکروزه سنگنوردی (ایلان اوچان)
به منظور تمرین تکنیکها و گره های و کار با ابزار حمایت جهت پیشرفت اعضا مبتدی در زمینه سنگنوردی اردویی یک روزه برنامه ریزی شد ، روزپنجشنبه چهار نفر از اعضا به منطقه ایلان اوچان جهت تمرین عزیمت نمودند ، در ابتدا به سمت دیواره ای موسوم به سنگهای کلاس که معمولا جهت برگزاری کلاسهای مقدماتی سنگنوردی از این بخش استفاده میشود رفتیم و مختصری در باره طناب و گره و ابزار ها آموخته های گذشته را مرور کردیم سپس یکی از مسیرهای مذکور را به صورت قرقره ای اقدام به صعود نمودیم هر یک از اعضا مسیررا چند بار صعود نمودند ، به مرورزمان پای دیواره شلوغ شده و اکثر سنگنوردان حاضر در منطقه به همین مسیر ها مراجعه نمودند که تثصمیم بر این شد بعد صرف ناهار و اندک استراحتیبه سمت پایین و دیواره ایلان اوچان برویم ، در دیواره ایلان یکی از مسیرهای تنی و آسان در ابتدا به صورت سر طناب صعود شد سپس بقیه نفرات به صورت قرقره به تمرین پرداختند.
نتیجه این اردو آشنایی با چند نوع تکنیک جهت صعود و پی بردن به نقاط ضعف و بررسی آنها و تمرین حمایت دینامیک بود
نفرات شرکت کننده
رحمان ابراهیمی سرپرست
جواد رنحبر
مهران خیاط رسولی
سامان نیکجو
برنامه صعود به دووار داغی
برنامه صعود به دووار داغی
باز هم آخر هفته و قراره دیدار یار قدیم
این بار دوار داغی
صبح ساعت ۶٫۳۰ به همراه همنوردم عازم روستای بادامیار شدیم وبعد از طی مسیر سرانجام ساعت ۷ درپایه کوه شروع به پیمایش مسیر کردیم در مسیر صعود با تخته سنگهای جالب و مرموزی برخورد کردیم که نظر هر کوهنوردی را به خود جلب میکرد و سرانجام ساعت نه به قله رسیدیم متعصفانه نماد قله که در گذشته به دست استادانمان ساخته شده بود طی مرور زمان از بین رفته بود بعد کمی استراحت شروع به باز سازی نماد قله کردیم و چند تخته سنگ برای استراحت کوهنوردان محیا کردیم و دور نماد قله دیواره بلنده باسنگ ها ساختیم تا موقع استراحت کوهنوردان در مواقع طوفانی پناهی باشد برای استراحتشان بعد از ساخت نماد و جانپناه به صرف صبحانه پرداختیم و ساعت یازده از قله حرکت کردیم به سمت پیاجی در راه برگشت غار های کوچک داخل تخته سنگ ها بسیار دیدنی بود و سرانجام به چشمه پیاجی رسیدیم بعد از کمی استراحت ساعت ۱ در روستای قدمگاه سوار خودرو شدیم
با آرزوی موفقیت برای تمام کوهنوردان و همنوردان عزیز
گزارش از محمد کفشی
گزارش برنامه صعود به ترشکوه و قالاجیغ
گزارش برنامه صعود به ترشکوه و قالاجیغ
مشخصات :
ترشکوه : نام کوه منفردی با ارتفاع تقریبی ۱۹۴۰ متر از سطح آبهای آزاد واقع در جنوب غربی روستای نادیلو از توابع آذرشهر که دارای مسیر های صعود متنوع و اکثرا گرده میباشد
قالاجیغ : نام تپه ای باستانی با ارتفاع ۱۸۵۵ متر از سطح آبهای آزاد واقع در جنوب شرقی روستای نادیلو از توابع آذرشهر می باشد . بر روی این تپه آثاری از حفاری ها و بقایای سفالهای شکسته به وفور یافت میشود.
گزارش برنامه : روز چهارشنبه در جلسه عمومی گروه جام برنامه روز جمعه مورد بررسی قرار گرفت و قرار بر این شد که به ترتیب ترشکوه و قالاجیغ صعود گردد ، سرپرست برنامه آقای محمد کفشی تعیین گردیده بود که متاسفانه بر علت آسیب دیدگی و مصدومیت از حضور در برنامه معذور بودند ، ارزوی صحت و سلامتی کامل برای ایشان داریم ، بنابر این با مشورت کمیته فنی سرپرستی برنامه را آقای مهران خیاط رسولی عهده دار شدند.
روز جمعه ۲۹ آبان ۹۴ ساعت ۶:۳۰ صبح به وسیله دو دستگاه خودرو شخصی و ۶ نفر از همنوردان برنامه استارت خورد ، به سمت جاده عجبشیر حرکت کردیم و با مشورت سرپرست برنامه با آقای حیدری که به عنوان سر قدم برنامه بودند ، مسیر صعود از کنار کوره های متروکه زغال چوب انتخاب گردید ، برای رسیدن به این مکان باید از جاده منتهی به روستای هفت چشمه استفاده کرد ، جاده کاملا آسفالت و از کیفیت عالی برخورد میباشد بعد از خارج شده از جاده آذرشهر عجبشیر به جاده هفت چشمه حدود ۲ کیلومتر بعد محل پیاده شدن و شروع برنامه کوهپیمایی میباشد.
ساعت ۷:۲۰ دقیقه در محل مذکور پیاده شدیم و شاهد هوای سرد و مه در منطقه بودیم ، هیچکدام از قلل اطراف دیده نمیشد و در پشت مه پنهان شده بودند و این عدم دید کافی برنامه را به چالش و دقت مضاعف وادار میکرد. مسیر پیاده روی را از کنار کوره های متروکه زغال چوب شروع کردیم و سعی کردیم از نزدیکترین راه و از روی گرده به قله ترشکوه برسیم ، به دلیل آمادگی نفرات تیم و جهت تمرین مسیر صعود گرده انتخاب گردید و گاها سرقدم برنامه عمدا مسیر را تغییر میدادند تا بر روی گرده باقی بمانیم صعود از گرده جذابیت بیشتری به برنامه داد.
راس ساعت ۸:۴۵ بر روی قله ترشکوه بودیم دمای هوا بر روی قله ۲ درجه بالای صفر بود و وزش باد باعث شد تا تصمیم به حرکت بگیریم اما وجود مه مانع از انتخاب صحیح مسیر میکرد ، بنابراین با استفاده از نقشه کروکی که قبلا توسط همنوردان گروه جام ترسیم شده بود مسیر صحیح و درست ادامه پیمایش را انتخاب نمودیم به سمت قالاجیغ ادامه مسیر دادیم قالا جیغ دقیقا در سمت شرق ترشکوه واقع شده است ، بعد از رسیدن به دامنه ترشکوه در محل مناسبی به صرف صبحانه پرداختیم که در این فاصله با طلوع خورشید و گرم شدن زمین مه از روی زمین برچیده شد و قالاجیغ نمایان گردید و اینبار نیز نزدیکترین مسیر و یکی از گرده ها را برای صعود به قالاجیغ انتخاب نمودیم و راس ساعت ۱۲:۳۰ بر روی قالاجیغ بودیم و با اندکی استراحت به سمت پایین دست و کنار چشمه ای روانه شدیم ساعت ۱۴ به صرف ناهار مشغول شدیم و ساعت ۱۵ به سمت روستای نادیلو حرکت کردیم بعد از ۴۵ دقیقه پیاده روی به روستا رسیدیم کل مسافت پیموده شده حدودا ۸/۵ کیلومتر گردید در روستا نادیلو سوار وسیله نقلیه ای که سرپرست برنامه قبلا هماهنگ کرده بودند شدیم و به آذرشهر بازگشتیم.
اعضا تیم :
۱- قنبر علیزاده
۲- سعید کفاشی
۳- وحید حیدری
۴- احمد چیتساز
۵- رحمان ابراهیمی
۶- مهران خیاط رسولس ( سرپرست برنامه )
گزارش از رحمان ابراهیمی 
گزارش برنامه داش آخان ۹۴٫۹٫۱۳
روز جمعه مورخه ۹۴٫۹٫۱۳
صبح روز جمعه ساعت ۶٫۳۰ بعد از سوار شدن به مینی بوس به سمت روستای امیر دیزج حرکت کردیم در مسیر روستا جاده به دلیل شرایط نامساعد هوایی و یخ زدن جاده مینی بوس قادر به ادامه مسیر نشد بعد از تلاش همنواردان برای راهگشایی و کمک به ادامه مسیر ناچار پیاده شده و قسمتی از مسیر را تا نزدیکی روستای بادامیار به صورت پیاده روی طی نمودیم که تا مینی بوس درخواستی و مجهز از شهر برسد تقریبا ساعت هشت مینی بوس درخواستی رسید و بد از سوار شدن اعضا ساعت ۸٫۳۰ به روستایه امیر دیزج رسیدم و برنامه کوهپیمایی آغاز شد بعد از طی مسافتی ساعت ۱۰٫۳۰ در کنار چشمه ای به نام ” بط ” که برودت هوا نیز نشستن را سخت میکرد به صرفه صبحانه پرداختیم ودوباره در ساعت ۱۱ شروع به حرکت و ادامه مسیر دادیم در ادامه مسیر تا قله داش آخان ۵ نفر از همنوردان به دلیل سنگین بودن برنامه و جلوگیری از تخلیه انرزی و حفظ نیرو برای بازگشت از صعود منصرف گردیدند که باعث شد تا گروه به دو تیم تقسیم شود گروه اول به سرپرستی آقای وحید حیدری به سمت قله ادامه مسیر دادند وگروه دوم هم به سمت روستا حرکت کردند به دلیل برودت هوا و وزش باد شدید گروه مجبور شد که صرف ناهار را کنسل کند با تغذیه سره پایی انرزی لازم جهت ادامه برنامه را تامین نماید. تیم قله بعد از فتح قله ساعت پنج به روستا رسید و همه تیم به ملحق شدند به آذرشهر بازگشتیم.
نفرات شرکت کننده
وحید حیدری
رحمان ابداهیمی
حسن ممقانیان
رضا قلی زاده
مهران خیاط رسولی
سعید کفاشی
سامان نیکجو
الناز جلالی
سولماز جلالی
محمد کفشی ( سرپرست برنامه
گزارش از محمد کفشی
صعود قله اوریان مورخ ۹۴/۸/۱۵
صعود قله اوریان مورخ ۹۴/۸/۱۵
روز جمعه مورخ ۱۵ آبان سال ۹۴ گروه کوهنوردی جام برای صعود قله اوریان به سرپرستی آقای وحید حیدری مبادرت نمودند
کوه اوریان با ارتفاع تقریبی ۲۷۰۰ متر از سطح دریا یکی از قلل مطرح منطقه آذرشهر میباشد که اکثرا جزو برنامه های اجرایی گروه های کوهنوردی میباشد این قله به دلیل دسترسی سخت و زیاد بودن بعد مسافتی به عنوان یکی از قلل مناسب برای تمرینات کوهنوردی مناسب میباشد.
برنامه صعود قله اوریان به سرپرستی آقای حیدری و سه نفر از همنوردان ایشان آقایان کفاشی ، کفشی ، قلیزاده از آذرشهر راس ساعت ۶/۳۰ آغاز شد و حدود ساعت ۷/۱۵ به روستای کرد آباد رسیدند برنامه صعود از روستای کرد آباد و بازگشت از طریق روستای مجارشین بودبعد از صرف صبحانه در روستای کرد آباد به سمت قله اوریان که در موقعیت جنوب روستا میباشد حرکت کردند ، مسیر از سمت کرد آباد نزدیکترین موقعیت نسبت به قله میباشد و در ابتدای حرکت از طریق مسیر جاده خاکی مخصوص ماشین آلات کشاورزی شروع میشود که مسیری هموار و با شیب متناسبی میباشد بعد از حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی از مسیر جاده خاکی خارج شده و به سمت قله که مسیر آن مشخص میباشد حرکت مینماییم مسیر داری شیبهای متفاوت میباشد قله از مسیر کرد آباد دیده نمیشود و تا آخرین لحظه نیز پنهان خواهد ماند بعد از حدود ۱ ساعت کوهپیمایی مسیر صعود را انتخاب کرد اگر نفرات تیم دست به سنگ خوبی داشته باشندمیتوان از یال منتهی با خط الراس صعود کرد که ادامه مسیر در خط الراس در دو مرحله همراه با دست به سنگ میباشد ولی اگر همنوردان دست به سنگ خوبی نداشته باشند میتوان از سمت چپ و متمایل به شرق با تراورس طولانی و از یال شرقی به سمت قله حرکت کرد و سپس به سمت قله صعود کرد تیم جام از مسیر خطالراس به قله صعود نمود و ساعت ۱۱/۳۰برفراز قله اوریان بودند مشخصه اصلی قله اوریان سنگین چین بزرگی به شکی دایره هست که محل استراحت کوهنوردان میباشد و سالهای پیش توسط کوهنوردان آذرشهر برای گریز از بادهای سوزناک فصول سرد سال ساخته شده است این سنگ چین باعث سو تفاهم برخی سودا گران شده و بارها با خراب کردن و منفجر نمودن سنگهای کف قله باعث تخریب این جانپناه موقت کوهنوردان شده اند در حالی که آقای حیدری و جمعی از کوهنوردان از جمله آقایان میر محمدی و یاسمی فر و ابراهیمی و … خودشان اولین سنگهای این سنگ چین را گذاشته بودند و همیشه موقع صعود به قله این دغدغه همراه کوهنوردان میباشد که آیا باز هم با تخریب محل استراحتمان روبرو هستیم یا نه و همیشه باید مقداری از محل استراحتمان را باز سازی کنیم.
بعد از نیم ساعت استراحت و تجدید قوا به سمت روستای مجارشین حرکت نمودند مابین روستای مجارشین و قله اوریان چشمه زلال و پر آبی با نام رستم چشمه سی وجود دارد که با درختان قدیمی همراه میباشد که محل مناسبی برای استراحت میباشد روستای مجارشین نسبت به قله اوریان در شمال و متمایل به غرب واقع شده است حدود ساعت ۲ به محل چشمه و استراحت رسیدند و بعد از یک ساعت استراحت به سمت روستا حرکت کردند و برنامه به اتمام رسید.
گزارش برنامه: رحمان ابراهیمی
صعود یخچال شمالی سبلان
در مورخه ۱۴ – ۱۵ خرداد ۹۴ آقای پیام هاشمپور یکی از کوهنوردان آذرشهر عضو گروه کوهنوردی جام به همراه تیم سنگنوردان تبریز بر روی یخچال شمالی سبلان به تلاش و صعود پرداختند. شایان ذکر است که این صعود شروعی برای فعالیت حرفه ای کوهنوردی اعضا گروه جام می باشد.
روز پنجشنبه ۱۴ خرداد حرکت خود را به سمت مشکین شهر و شابیل شروع کردیم و شب را در ارتفاع ۴۲۰۰ متری با ایجاد کمپ و استراحت محیای برنامه اصلی و صعود یخچال شدیم. روز جمعه با بررسی یخچال توسط سرپرست برنامه تصمیم گرفته شد تا صعود به صورت هم طناب و صعود سریع انجام گیرد و در نهایت از مسیر یخچال روی قله سبلان رسیده و از مسیر گرده فرود آمدیم. در انتها از آقای ناصر وحید فرزانه سرپرست گروه سنگنوردان تبریز نهایت تشکر و قدردانی به عمل می آید.
پیام هاشم پور
برنامه مشترک باشگاه اسکی و الپ تبریز و گروه کوهنوردی
برنامه مشترک باشگاه اسکی و الپ تبریز و گروه کوهنوردی
طبق برنامه شش ماهه تعیین شده باشگاه الپ تبریز و گروه کوهنوردی جام اذرشهر روز جمعه یک خرداد برنامه دو گروه در منطقه کرکس اذرشهر به اجرا در امد . سرپرست تیم اعزامی باشگاه الپ تبریز خانم پریسا شعاعی و سرپرست تیم اعزامی گروه جام اذرشهر رحمان ابراهیمی بودند , که قبلا در باره برنامه ریزی و مسیر صعود با هم هماهنگی لازم را به عمل اورده بودند
هدف صعود تمام اعضا گروه به قله کرکس و سپس صعود نفرات انتخابی به قله چیچکلی از طریق خط الراس بود
گزارش برنامه：تیم باشگاه الپ ساعت ۶از تبریز حرکت کردند و ساعت ٧به اذرشهر رسیده و رحمان ابراهیمی نیز به تیم ملحق شد و پارک ملت اذرشهر مراجعه نمودند تا صبحانه را میل کنند , ساعت ٨به سمت روستای آلاکوزه (امیر دیزج) حرکت کردند و ساعت ٨：٣٠در محل روستا تیم گروه جام نیز به جمع ملحق شد و به سمت چمنزار ولیجان چمنی حرکت کردند مسیر روستای آلاکوزه نسبت به بقیه مسیر ها کمی با صفا است و زیبایی خاص خود را دارد بعد ساعتی کوهپیمایی تیم به چشمه ولیجان چمنی رسید و با اندکی استراحت و تجدید قوی به سمت کرکس راهی شدند , ساعت ١٢：٣٠ قله کرکس فتح شد , و اندکی استراحت خانم شعاعی با توجه به زمانبندی و نفرات تیم پیشنهاد طی کردن خط الراس را با اقای ابراهیمی مطرح کرد , و تیم هشت نفره سرعتی متشکل از شش نفر از باشگاه الپ و دو نفر از گروه جام به سرپرستی خانم شعاعی و سر قدمی و راهنمایی رحمان ابراهیمی از تیم اصلی جدا شده و ساعت ١٢：۴۵به سمت خطالراس حرکت کردند ,
تیم اصلی با اندکی استراحت در قله به سمت محل چشمه ولیجان مسیر بازگشت را پیش گرفت
تیم دوم , تیم سرعتی , از قله کرکس با ارتفاع ٢۶٠٠ متر به سمت قله چیچکلی ٢٨٩٠ حرکت کردیم , سعی در سرعت بالا حرکت تیم در مسیرهای مسطح بود تا بهترین استفاده از زمان گردد ساعت ١۵：١۵ به قله چیچکلی رسیدیم و با اندکی استراحت مسیر بازگشت از دره را پیش گرفتیم , از طریق دره بش دره لر به سمت روستای الاکوزه حرکت کردیم و ساعت ١٩：١۵به روستا رسیدیم و به بقیه تیم ملحق شدیم
از روستا الاکوزه به قله کرکس و قله چیچکلی ١٢/۵کیلومتر طی شده بود و از قله چیچکلی تا روستای الاکوزه ١٠/۵کیلومتر نیز طی شد که برای پیمایش این خطالراس جمعا ٢٣کیلومتر مسافت کوهپیمایی گردید , در ادامه برنامه ساعت ٢٠به اذرشهر رسیدیم و دو تیم از هم جدا شدند و برنامه خاتمه یافت , امید است با اجرای همچین برنامه هایی داشته های خود را چه فنی و چه اخلاقی با هم به اشتراک بگذاریم و با هم به پیشرفت کوهنوردی کمک کنیم
پیمایش دره دربند الوانق
پیمایش دره دربند الوانق
مورخ ١١اردیبهشت ٩۴ گروه کوهنوردی جام متشکل از ١۶نفر از اعضا گروه با تصمیم پیمایش مسیر دربند الوانق عازم دره مخوف و زیبای الوانق شدند , ساعت حرکت از اذرشهر ۶صبح بود وبا کوهپیمایی مختصری به ابتدای دره و کنار چشمه با صرف صبحانه انرژی لازم را برای برنامه اصلی بدست اوردیم , از ته دره اب چشمه ها هنوز جاری بود و منطقه کاملا سر سبز و بکر بود , هوای معتدل اردیبهشتی اذربایجان لطافت خاصی به منطقه داده بود ,قبل از ورود به دره , سرپرست برنامه آقای ابراهیمی به معرفی مسیر و مشکلات پیمایش دره و همچنین رعایت موارد ایمنی و اجتناب از عجله و سهل انگاری اشاره کردند و سپس با نظم و انظباط وارد دره شدیم , و از میان صخره ها که اکثرا با دست به سنگ همراه بود به محل موسوم به مسجد رسیدیم , این مکان یک گودی بزرگ از سنگ سخت هست که بطور طبیعی در اواسط دره ایجاد شده است , بعد از کمی استراحت به مسیر خود ادامه دادیم و به محل فرود از شیار رسیدیم.
ارتفاع تقریبا ١٠متر با یک طاقچه مطمئن در انتهای محل فرود.
تیم فنی دست به کار شد و با ایجاد کارگاه طبیعی تک تک اعضا را تحت حمایت از شیار فرود داده و مسیر را ادامه دادند در طول مسیر با چند مورد دست به سنگ نیز روبرو بودیم که با ثابت گذاری یکی از مسیرهای تراورس , پیمایش دره کاملا امن شده بود و با صحت و سلامت و لذت بردن از پیمایش دربند الوانق به انتهای دره رسیدیم و بعد از صرف ناهار و استراحت به سمت الوانق برگشتیم.
برای پیمایش دره در صورت حضور نفرات مبتدی و برای ایمن کردن مسیر ：طناب انفرادی یا تسمه برای ایجاد کارگاه طبیعی به طول ١٠متر و ۴متر , و طناب برای فرود دادن نفرات به طول ١۴متر نیاز است
با آرزوی لحظات شاد برای تمامی کوهنوردان
گزارش برنامه دووار (۹۳٫۱۱٫۲۴)
گزارش برنامه دووار (۹۳٫۱۱٫۲۴)
برنامه روز جمعه مورخه ۹۳٫۱۱٫۲۴ قله قاف تعیین شده بود که با توجه به یخ زدگی جاده و اجتناب از خطرات جاده ای سرپرست برنامه تغییراتی در برنامه ایجاد نمود. راس ساعت ۷ صبح از مقابل بیمارستان آذرشهر با پای پیاده به سمت موسی بلاغی حرکت نمودیم که پس از رسیدن به منطقه زیبای موسی بلاغی و صرف صبحانه راس ساعت ۱۰:۳۰ به سمت دووار داغی حرکت نمودیم که با توجه به حضور اعضای فنی گروه تصمیم بر آن شد که از ضلع شرقی که مسیر گرده میباشد مبادرت به صعود نماییم. سنگهای بولدرینگ مسیر زیبایی و هیجان خاصی به وجود آورده بود و برخی از نقاط مسیر واقعا هیجان خاصی را در اعضای گروه ایجا نموده بود.
پس از طی مسیر زیبای گرده دووار راس ساعت ۱۳:۳۰ به قله رسیدیم که پس از اندکی استراحت مسیر پیرآجی را در پیش گرفتیم که ساعت ۱۴:۳۰ دقیقه به کنار چشمه رسیدیم و بر فراز صخره های بالای چشمه جهت صرف نهار مستقر شدیم و سرانجام با روحیه ای وصف ناپذیر راس ساعت ۱۶:۳۰ به سمت روستای بادامیار(قدمگاه) حرکت نمودیم و یک برنامه به یاد ماندنی را به پایان رساندیم.
اعضای شرکت کننده:
رحمان ابراهیمی(مسئول فنی برنامه)،پیام هاشم پور، سامان نیکجو(سرقدم)،محمد کفشی،رضا قلی زاده،خانم درخواه،ابوالفضل حسنی،مهران خیاط رسولی(سرپرست برنامه)
گزارش صعود سراسری کمال
گزارش صعود سراسری کمال
طبق برنامه ریزی تعیین شده از طرف سرپرست برنامه ( رضا قلیزاده ) ساعت ۵:۴۵ صبح به همراه اعضای گروه ، آذرشهر را به مقصد پیست اسکی سهند ترک کردیم و به دلیل طولانی بودن مسافت برای جلوگیری از هدر رفتن زمان صبحانه در مینی بوس سرو شد. پس از حدود دو ساعت به پیست اسکی رسیدیم؛ بعد از آماده کردن تجهیزات مسیر زمستانی قله ی سهند(کمال) را به همراه سایر گروه های کوهنوردی که در برنامه حضور داشتند پیش گرفتیم، پس از حدود یک و نیم ساعت کوهپیمایی به کمپ اول امداد نجات که در مسیر مستقر بودند رسیدیم. دو نفر از اعضای گروه که به دلیل نداشتن تمرین کافی و مشکلی سرما زدگی که ادامه کوهپیمایی برایشان میسر نبود به صلاح دید سرپرست برنامه و کمیته فنی برنامه(رحمان ابراهیمی) به طرف پیست اسکی که ابتدای مسیرمان بود بازگردانده شدند، تا در مینی بوس یا رستوران واقع در پیست استراحت کنند. بعد از آن به همراه با سایر اعضای گروه به ادامه ی برنامه پرداختیم که بعد از دوساعت به کمپ دوم امداد نجات رسیدیم. از کمپ دوم امداد نجات تا قله که در اصطلاح آمیانه قله فرعی نامیده میشود بادی با سرعت قابل توجهی میوزید، البته قابل ذکر است که آن منطقه از کوه کمال همیشه و در هر فصل دارای وزش باد با شدت قابل توجهی میباشد. بعد از عبور از قله فرعی نزدیک ساعت ۱۲:۳۰ به قله اصلی رسیدیم. بعد از عکس گرفتن دسته جمعی مسیر بازگشت را در پیش گرفیم که نزدیک ساعت ۳ به پیست رسیده و سوار مینی بوس شده و بطرف آذرشهر حرکت کردیم. در مسیر بازگشت نزدیک میدان بسیج برای صرف ناهار توقفی نیم ساعته داشتیم. حدود ساعت۵:۳۰ به آذرشهر رسیده و برنامه را بسلامتی و خوشی به پایان رساندیم. اعضای شرکت کننده در این برنامه ۱۷ نفر میباشند: ۱-رضا قلیزاده(سرپرست برنامه)، ۲-رحمان ابراهیمی(کمیته فنی برنامه)، ۳-پیام هاشمپور(سرقدم)، ۴-مهران خیاط رسولی(پشتیبان برنامه)،۵-محمدصادق قلیزاده،۶-یاسر فیضی، ۷-حسن نصیری، ۸-حبیب متقی نیا، ۹-عظیم عارفی، ۱۰- خانم سیدجلالی، ۱۱-خانم فرامرزی، ۱۲- خانم نورمحمدی، ۱۳- خانم خدابخش، ۱۴و۱۵- خانم ها نصیری، ۱۶- رحیم نصیری، ۱۷-قربان جعفری
گزارش برنامه میشو
گزارش برنامه میشو
روز جمعه مورخ ١٢دی ٩٣ تعداد ۵نفر از کوهنوردان گروه کوهنوردی جام آذرشهر برای صعود قله میشو به پیست اسکی پیام مراجعه نمودند , اینبار مسیر گرده را برای صعود انتخاب کرده بودیم , در طول مسیر صعود کسی حضور نداشت و مسیر کاملا خلوت بود و فقط ۵نفر گروه ما فعالیت داشت , جذابیت مسیر گرده و برفچالهای انبوه برف زیبایی و ابهت خاصی داشت , بعد از حدود ٢ساعت تلاش به قله رسیدیم , قله هوای طوفانی داشت اما خوشبختانه برودت هوا زیاد نبود حدود ٣ درجه زیر صفر , بعد از اندکی توقف بر روی قله مسیر بازگشت را در پیش گرفتیم , تیم به دو گروه تقسیم شد , تیم دو نفره مسیر گرده را انتخاب کرد و تیم سه نفره مسیر عمومی مشهور به جوت باجیلار را انتخاب کرد , حدود ساعت ١۴برنامه تمام شده بود و با خاطرات یک صعود لذت بخش و جذاب , به آذرشهر بازگشتیم
گزارش برنامه گنبرف تا بهادر چمنی
روز جمعه مورخ ۷/۹/۹۳ گروه کوهنوردی جام آذرشهر تغییر کوچکی در تقویم اجرایی خود انجام داد ، سرپرست برنامه خانم جلالی پیشنهاد تغییر برنامه به سمت روستای گنبرف را دادند و کمیته فنی هم به دلیل مساعد بودن شرایط و نیاز اعضاء برای تمرین برفکوبی و اصول گام برداری در نواحی پر برف با این تغییر موافقت نمود.
ساعت حرکت ۶:۳۰ معین شده بود به وسیله دو دستگاه خودروی شخصی به سمت روستای گنبرف حرکت نمودیم ، کمی مانده به روستا جاده لغزنده و خطرناک شدهبود یکی از وسیله ها نتوانست از شیب لغزنده بالا برود و برای توقف در روستای پایین (کورد آباد) بازگشت و این باعث شد زمان زیادی را از دست بدهیم ، بالاخره حرکت خود را از روستای گنبرف آغاز نمودیم. شاهد برف تازه روی مسیر حرکت بودیم در ابتدا ارتفاع برف چندان زیاد نبود و به سهولت به مسیر خود ادامه دادیم ، بعد از اندکی با برف زیادی روبرو شدیم که گام برداری را دچار مشکل میکرد و به نوبت به برفکربی پرداختیم تا انرزی مصرفی بین همنوردان تقسیم شود حدود ساعت ۹ کنار یک خانه باغ در مسیر توقف کردیم و مقداری خوراکی را به عنوان وعده غذایی صبحانه میل کردیم ، برفکوبی انرژی زیادی را میبرد ، بعد از صرف صبحانه بازیابی انرژی را کاملا می‌شد حس کرد. به حرکت خود ادامه دادیم به سمت بهادر چمنی کمی زمان خود را در ابتدای برنامه از دست دادهبودیم ، صعود قله با محاسبات جور در نمی‌آمد بنابراین تصمیم بر این شد که طبق قانون ساعت ۲ تا جایی که امکان دارد برنامه را ادامه دهیم ، طبق انتظاراتمان برف زیاد در منطقه وجود داشت و به هدف اصلی برنامه یعنی برفکوبی و تمرین گام برداری رسیده بودیم تک تک اعضاء به صورت سر قدم برفکوبی نمودند و با نحوه صحیح این مقوله تا حدودی آشنا شدند به بهادر چمنی رسیدیم و کمی نیز به مسیر خود به سمت چاخ چاخ ادامه دادیم راس ساعت ۲ به سمت روستا برگشتیم و به برنامه خاتمه دادیم.
اعضاء شرکت کننده در این برنامه:
۱٫ خانم سید جلالی
۲٫ خانم نورمحمدی
۳٫ آقای محمد حسین زاده
۴٫ آقای ابوالفضل حسنی
۵٫ آقای پیام هاشمپور
۶٫ آقای رحمان ابراهیمی
۷٫ آقای مصطفی نور محمدی (پشتیبانی)
۸٫ آقای وحید حیدری (مسئول فنی)
۹٫ خانم سید جلالی (سرپرست برنامه)
تذکرات برنامه : همراه داشتن گتر (برفگیر) ، باتون کوهنوردی ، لباس مناسب
، فلاکس پر از آبجوش برای امنیت و آسایش مناسب است.
نویسنده گزارش : سید جلالی
صعود خانوادگی به “قلعه بابک”
گروه کوهنوردی جام آذرشهر اولین صعود خانوادگی خود را در تاریخ ۹۲٫۲٫۲۰ به قلعه بابک اجرا نمود.
قلعه بابک یکی از مناطق تاریخی و دیدنی شهر کلیبر می باشد که به دلیل قرار گرفتن در جنگل های ارسباران از دیدنی های خاصی برخوردار است و سالانه کوهنوردان و گردشگران زیادی را به خود جذب می کند.
گروه جام نیز حرکت خود را از ساعت ۴ صبح به وسیله اتوبوس از آذرشهر به سمت کلیبر شروع کرد که پس از حدود ۴ ساعت به آنجا رسیدیم برای صعود به قلعه بابک دو مسیر وجود دارد: یکی مسیر پله ها و دیگری مسیر جنگل ، که مسیر پله ها مسیر عمومی وآسان برای صعود خانوادگی است و مسیر جنگل با وجود زیبایی های خاص خود دارای مکان های صعب العبور است که شاید برای مبتدیان دارای سختی هایی باشد به همین دلیل گروه پس از صرف صبحانه در “قلعه دره سی ” مسیر پله ها را برای صعود انتخاب کرد و پس از صعود همان مسیر را برای برگشت پیش گرفتیم و پس از صرف ناهار در ” قلعه دره سی ” به سمت آذرشهر حرکت کردیم وحدود ساعت ۲۱٫۳۰ در آذرشهر بودیم ناگفته نماند که تعداد اعضای شرکت کننده در این برنامه ۵۰ نفر بود.
از تمام کسانی که ما را در اجرای هر چه بهتر این برنامه همراهی نمودند تشکر و قدر دانی می شود.
گزارش برنامه سرعتی قاف به کرکس
گزارش برنامه سرعتی قاف به کرکس
برنامه یک روزه صعود قله قاف _ کرکس ۱ _ کرکس ۲ و بازگشت به روستای آلاکوزه (امیر دیزج)
مشخصات : قله قاف به ارتفاع ۲۵۰۰ متر ، مشهور به قبله داغی واقع در جنوب روستای قدمگاه(بادامیار) ، معروفترین قله آذرشهر که مورد استقبال اکثر کوهنوردان آذرشهر میباشد.
کرکس۱ به ارتفاع ۲۶۰۰متر ، به گویش محلی گل گز و برخی قوی دره ، واقع در غرب روستای هفت چشمه و جنوب شرقی روستای آلاکوزه ، و جنوب شرقی کوه قاف.
کرکس۲ به ارتفاع ۲۶۳۰ متر که قله اصلی بشمار میرود ، ولی به علت درمسیر صعود نبودن کمتر صعود میشود و اکثرا قله کرکس ۱ را قله اصلی می‌دانند.
روستای آلاکوزه (امیر دیزج) واقع در جنوب شرقی آذرشهر با ارتفاع ۱۸۸۰ متر
سرپرست برنامه: وحید حیدری
گزارش نویس: رحمان ابراهیمی
شرح برنامه:
زمان اجرای برنامه در تاریخ ۱۹/۲/۹۳ روز جمعه که قبلا از طریق چند سایت هواشناسی ، هوای منطقه را بررسی کرده بودیم و مساعد بود ، با آگاهی و علم بر اینکه در مسیر فقط بر روی پاکوب اولیه قاف آب نوشیدنی موجود است و ظرف آب اضافی با خود به همراه برده بودیم و مهمترین موضوع به همراه داشتن آب کافی میباشد.
ساعت ۶:۲۳ دقیقه در محل اجرای برنامه ، محل پارکینگ آتشکده مهر قدمگاه حاضر بودیم و برنامه را آغاز نمودیم.
از پای کوه تا قله اول ، قاف ، به فاصله ۲٫۲ کیلومتر با سرعت ملایم راس ساعت ۸ بر روی قله بودیم و با صرف صبحانه و تجدید قوا به سمت مسیر گرده جنوبی ، با هدف گردنه قاف سامانکی حرکت کردیم ، ساعت ۹:۱۵ در محل گردنه بودیم.
بعد از گردنه تقریبا مسیر هموار و مسطحی در پیش رو داریم و تصمیم بر این شد که جهت صرفه جویی در زمان با سرعت بالا کوهپیمایی کنیم و تقریبا با سرعت ۵٫۵ کیلومتر بر ساعت شروع به پیمایش گردنه قاف _ سامانکی به سمت پای کوه کرکس نمودیم .
حدود ۴ کیلومتر را با سرعت بالا تا پای کوه کرکس طی نمودیم که در برخی مناطق همراه با شیب بود و نیاز به استراحت و کاهش سرعت داشتیم ، حدود ساعت ۱۰:۴۰ پای کوه کرکس بودیم ، از نظر زمان بندی رضایت بخش بود و برای حفظ انرژی برای مسیر بازگشت ، قله کرکس را با سرعت پایینتری صعود نمودیم.
ساعت ۱۱:۳۰ بر روی قله کرکس بودیم و با کمی استراحت به سمت قله کرکس ۲ حرکت کردیم ، این دو قله فاصله چندانی با هم ندارند و اختلاف ارتفاع با یکدیگر ۳۰ متر میباشد و با یک گردنه مابین این دو به هم متصل میشوند.
بر روی قله کرکس ۲ که خیلی کمتر صعود میشود اثری از نماد قله نبود و فرو ریخته بود و همنوردان تصمیم به ایجاد سنگ چینی به عنوان نماد قله گرفتند ، بنابر اینکه از نظر زمانبندی کمی جلوتر بودیم سرپرست برنامه اجازه ایجاد سنگ چین را داد.
سپس به سمت پایین دست ، روستای آلاکوزه حرکت نمودیم حدود ساعت ۱۴ در محل “گوو دره” که شامل چمنزاری وسیع و چشمه آب میباشد رسیدیم، بعد از صرف ناهار و استراحت ، حدود ساعت ۱۵ به سمت روستا حرکت نمودیم ، به آرامی و با گشت زنی ساعت ۱۷:۳۰ به روستای آلاکوزه رسیدیم و سوار مینی بوس از پیش تعیین شده شدیم و با آذرشهر بازگشتیم.
در ذیل مختصات UTM قله ها و آماری از طی مسیر ارایه میگردد. نقاط و مسیر در قاچ ۳۸ S واقع شده است.
شروع مسیر : N 589515 E4170373
قله قاف: N588810 E4168823
قله کرکس ۱ : ۵۹۱۲۹۹E 4164295N
قله کرکس ۲ : N591594 E4164049
گوو دره: N591731 E4166238
اتمام برنامه روستای آلاکوزه : N592700 E4169395
کل مسافت طی شده ۱۸ کیلومتر
میانگین سرعت تا قله سوم (کرکس ۲) ، ۲٫۱ کیلومتر بر ساعت
داش آخان
داش آخان
داش آخان نام قله ای در جنوب شرقی روستای امیر دیزج (آلا کوزه ) از روستاهای توابع آذرشهر میباشد.
ارتفاع این قله حدودا ۲۷۴۰ متر از سطح دریا ست دو یال طولانی از سمت روستا به این قله منتهی میشوند و یک آبریز مابین این دو یال میباشد ، برای دست یابی به این قله در فصول مختلف مسیرهای گوناگونی وجود دارد ، ولی در فصل زمستان بهترین مسیر استفاده از این دو یال میباشد، یال جنوبی که یک مسیر مسطح است و درگیری کمی دارد و یال شمالی که نصف بیشتر آن گرده میباشد.
روز جمعه مورخه شش دی چهار نفر از اعضا گروه به وسیله یک دستگاه سواری که قبلا هماهنگ شده بود ساعت ۷:۲۰ از آذرشهر به سمت روستای امیر دیزج حرکت کردیم ، در روستا لباسها و تجهیزات خود را مرتب کرده و به سمت آبریز قله مذکور حرکت کردیم ، حدود سی دقیقه در مسیر پاکوب و برفکوب شده به دلیل تردد روستاییان حرکت کردیم ، برای اجتناب از درگیر شدن با برف انبوه و به سمت یال شمالی تغییر مسیر داده و کم کم با تراورس بعضی مناطق کم شیب به خط الراس یال رسیدیم ، برف انبوه پای گرده ما را به سمت گرده کشاند و با دست به سنگ شدن سطح برنامه نیز ارتقا یافت در یک مکان مناسب که وزش باد وجود نداشت و در مقابل آفتاب نیز بودیم ساعت ۱۲ استراحت نمودیم وتغذیه داشتیم ، سپس مسیر خود را از همان گرده تا قلهادامه دادیم.
در پای قله برف انبوه تلاش و انرژی زیادی برای دستیابی به قله را می طلبید ، با برفکوبی به صورت نوبتی اتلاف انرژی را بین همنوردان تقسیم کردیم ، راس ساعت ۱۵:۵ دقیقه روی قله داش آخان بودیم ، با اندکی توقف به سمت پایین حرکت کردیم مسیر برگشت از پای یال جنوبی انتخاب شد ، به دلیل وجود چشمه آب و نیاز شدید نفرات به آب از این مسیر حرکت کردیم ، برف انبوه تا پای چشمه کمی سرعت حرکت را کاهش داده بود ساعت ۱۶:۲۰ به چشمه آب رسیدیم و با اندکی استراحت و تغذیه دوباره حرکت نمودیم ، بعد از چشمه به سمت پایین دست بیشتر مسیر یخ زده بود ، ما نیز برای جلوگیری از سر خوردن و احتمال آسیب دیدگی مسیرهای برفی را برای حرکت انتخاب میکردیم ، ساعت ۱۷:۴۰ به روستا رسیدیم با هماهنگی قبلی یک دستگاه سواری در میدان اصلی روستا منتظر ما بود و بعد از سوار شدن به سمت آذرشهر حرکت کردیم.
در این برنامه فنی آقایان وحید حیدری ، کمال دهدست ، رضا قلیزاده و رحمان ابراهیمی (سرپرست برنامه) حضور داشتند.
توصیه های لازم:
نفرات حاضر در برنامه دارای قدرت بدنی مناسبی باشند
وسایلی مانند گتر و باتوم و کلنگ کوهنوردی ، عینک آفتابی ، کفش ضد آب و جوراب پشمی اضافی داشته باشند
آب بیشتر از حد انتظار
گزارش نویس رحمان ابراهیمی
قایچی قیه
قایچی قیه
در مورخه ۱/۹/۹۲ ساعت ۷ صبح به همراه ۶ تن ازاعضای گروه به وسیله یک دستگاه خط واحد از آذرشهر حرکت کردیم و در ساعت هفت و بیستو پنچ به ابتدای جاده کلوانق که تقریبا در ۲۰ کیلومتری جاده آذرشهر به عجب شیر واقع است رسیدیم و پس از آماده شدن به راه افتادیم ابتدای مسیر از جنب کارخانه کک که از کنار جاده آذرشهر – عجب شیر قابل مشاهده است آغاز میشود
این مسیر که تقریبا مسیری ساده میباشد تا ابتدای دره قایچی قیه ادامه می یابد ساعت ده و پانزده دقیقه به قایچی قیه رسیدیم که مشخصه آن صخره ای بزرگ و تقریبا مکعبی شکل می باشد پس از صرف صبحانه در این مکان از درون دره به طرف روستای هفت چشمه به راه افتادیم که همراه با مناطر زیبا و بدیع می باشد حدود ساعت سیزده و سی دقیقه و به نزدیکی روستا رسیدیم و با صرف ناهار در یکی از باغهای نزدیک روستا کمی استراحت کردیم و به سمت آذرشهر حرکت کردیم.
گزارش نویس : وحید حیدری
اوریان ۹۲٫۸٫۱۷
اوریان ۹۲٫۸٫۱۷
صبح ساعت ۷ با تاخیر به وجود آمده گروه توسط مینی بوس از آذرشهر به سمت روستای جراغیل به راه افتادیم
نزدیکی های همین روستا پیاده شده و به طرف اولین توقف گاه(مهی چشمه سی) به منظور صرف صبحانه راه افتادیم
بعد از گذشتن از مسیر زیبا و استفاده از طبیعت ناب و گرفتن عکس های متعدد به مهی چشمه سی رسیدیم
به علت دوری مسیر صبحانه سریع صرف و بطرف قله به راه افتادیم که به علت کم تجربه بودن برخی افراد گروه با کندی و استراحتهای فراوان در مسیر از سرعت صعود کاسته شد که این کمی سرعت با بارش نم نم باران بیشتر شد
بعد از گذشتن دره و چند تپه به پایه کوه عریان رسیدیم و صعود را به سمت قله آغاز کردیم که به علت مه گرفتگی و خستگی گروه روند صعود با سرعت کمی پیش میرفت
خستگی و مه گرفتگی در اطراف قله به قدری زیاد بود که به دلیل احتمال گم کردن مسیر تصمیم گرفته شد یکی از اعضای با تجربه (آقای وحید حیدری) برای تجسس و پیدا کردن مسیر صحیح به طرف قله راهی شوند و در این فرصت گروه استراحت کرده و برای بازگشت و یا صعود تصمیم گیری شود که درنهایت با علم به اینکه در نزدیکی قله میباشیم به صعود ادامه و بعد از گذشتن از مسیر سنگی بسیار زیبا به قله رسیدیم
بعد از صرف ناهار و استراحت و کم شدن مه بازگشت را به سمت روستای کرداباد یعنی انتهای مسیر پیش گرفتیم
گزرارش نویس : ناصر علیپور
علم کوه
علم کوه یکی از مرتفعترین قلل منطقه البرز غربی میباشد این کوه در منطقه تخت سلیمان واقع شده ارتفاع ثبت شده برای این کوه ۴۸۵۰ متر از سطح دریا میباشد . علم کوه از نظر ارتفاع بعد از دماوند دومین قله مرتفع در ایران میباشد ، به دلیل وجود دیواره های مرتفع و سر به فلک کشیده و مسیر های گرده و یخچالهای متعدد ، علم کوه لقب فنی ترین کوه ایران را به خود گرفته است . گروه کوهنوردی جام آذرشهر برای دست یابی به این شاهکار خلقت طی برنامه ای تیمی متشکل از نفرات قدرتی و فنی را به منطقه اعزام کرد ، این تیم سه نفره آقایان حسن نصیری ، سامان نیکجو ، رحمان ابراهیمی (سرپرست برنامه) بودند. برنامه فتح قله علم کوه در چهار روز اجرا شد که ارائه میگردد.
روز اول: سه شنبه ۸ مرداد ۹۲ با یک دستگاه سواری از آذرشهر راس ساعت ۵ صبح به راه افتادیم مقصد شهر عباس آباد استان گیلان بود ، برای رسیدن به مقصد مسیر اردبیل – خلخال – اسلم انتخاب شد تا از جاذبه های طبیعی و زیبای مسیر خلخال اسالم نیز بهره ببریم ، بعد از رسیدن به عباس آباد به سمت کلاردشت تغییر مسیر دادیم ، و به حسن کیف رسیدیم ، و سپس به قرارگاه فدراسیون در رودبارک رسیدیم ، از مسئول قرارگاه درباره وضعیت جاده و وضعیت قرارگاه ونداربن جویا شدیم و شرایط مسیر تا رسیدن به ونداربن مناسب بود بعد از حدود یک ساعت به قرارگاه ونداربن رسیدیم ساعت ۶ عصر در قرارگاه ونداربن بودیم ، در قرارگاه ونداربن برای کوهنوردان امکانات رفاهی مناسبی تدارک دیده شده است ، اتاق مجزا و تمیز داراری وسایل گرمایش ، دستشویی ، حمام ، سالن غذا خوری ، آشپزخانه ، بوفه و پارکینگ ، برای صعود به قله علم کوه دو منطقه عمومی وجود دارد منطقه حصار چال و منطقه سر چال اغلب برای رسیدن به منطقه حصار چال از وسیله نقلیه وانت استفاده میشود که برای هماهنگی و تهیه وسیله نقلیه ، با مدیریت قرارگاه در این مورد مشورت و وسیله نقلیه راس ساعت تعیین شده در جلو قرار گاه حاضر میشود . برای رسیدن به منطقه سر چال از قاطر استفاده میشود که باز باید با مدیریت قرارگاه هماهنگ شویم بیشتر سنگ نوردان برای حمل وسایل سنگ نوردی قاطر سفارش میدهند . گروه ما برای رسیدن به منطقه سر چال تصمیم به کوله کشی کرد و زمان حرکت را ساعت ۷ صبح تعیین کردیم ، بعد از پخت و پز و خوردن شام در سالن غذا خوری به تهیه کم و کاستی از بوفه پرداختیم و با جمع کردن وسایل در داخل کوله آماده حرکت بسوی پناهگاه سرچال شدیم ، راس ساعت ۱۲ خاموشی در قرارگاه اجرا میشود و درهای ورودی را میبندند و سکوتی در قرارگاه حاکم است که مناسب استراحت و محیا شدن برای برنامه فردا میباشد. ارتفاع قرارگاه ونداربن ۲۲۰۰ متر از سطح دریا میباشد
روز دوم: چهارشنبه ۹ مرداد ۹۲ راس ساعت ۶ بیدار باش برای گروه زده شد تا خود را برای حرکت به سمت پناهگاه سر چال محیا سازند ساعت ۷ صبح حرکت کردیم ، بنا بر این بود که در محلی مناسب و در زمانی مناسب طبق تصمیم گروه صبحانه صرف شود ، مسیر کاملا پاکوب و مشخص میباشد و درواقع در طول یک دره به سمت جنوب هست که همواره صدای خروشان آب رودخانه در سمت دست چپ ما میباشد ، در طول مسیر همواره در مه و بودیم و این باعث شد تا از آفتاب در امان باشیم و آب و انرژی بدنمان حفظ شود ، در مسیر از میان دره های زیبا رد میشویم و به یک محل به نام سنگ کشتی روبرو میشویم ، سنگ کشتی ، سنگ بزرگی هست بروی یک جوی باریک که این سنگ شباهت زیادی به یک کشتی دارد ، بعد از کمی استراحت بر روی این سنگ دوباره حرکت میکنیم ساعت ۹ در محلی مناسب صبحانه را صرف میکنیم ، سپس به حرکت خود ادامه میدهیم ، به یک آبخوری میرسیم که از آب یخچال برای پر کردن آن استفاده میکنند و برای مصرف گوسفندان و احشام بهره میگیرند بهتر است از این آب کمی برداریم تا اگر نیاز شد استفاده کنیم ، بعد از شستن دست و صورت و تجدید انرژی ادامه مسیر میدهیم ، کمی پیاده روی کرده به یک شیب تند میرسیم اینجا به لیزونک مشهور میباشد و بعد از بالا رفتن از این شیب پناهگاه دیده میشود ، با وجود کوله سنگین و طی مسافت طولانی بالا رفتن از این شیب کمی دشوار به نظر میرسد ، ولی با کمی صبر و حوصله و استقامت این مشکل نیز رفع میشود و پناهگاه خود را به ما نشان میدهد زمان استراحت و برنامه ریزی برای فردا فرا رسیده است به پناهگاه میرسیم ساعت ۱۴ میباشد مستقیم داخل پناهگاه میشویم و کوله ها را روی تخت میگذاریم و جایی مناسب را که مزاحم استراحت گروهها و نفرات دیگر نشویم را انتخاب میکنیم برای انجام چند حرکت کششی و نرمش به پشت پناهگاه میریم و چند دقیقه ای را مشغول نرمش میشویم ، جیره غذایی گروه را دوباره بررسی میکنیم و برنامه غذایی را دوباره چک میکنیم در پناهگاه سرچال امکاناتی وجود ندارد فقط تخت برای خوابیدن ، آب جاری در آن از آب یخچالهای علم چال تهیه میشود و برای کسانی که تجربه نوشیدن آب یخچاتل را ندارن ممکن است باعث سوء هاضمه شود ، برای مصرف آب بهر است آب جوشانده شود و یا از کلر برای ضد عفونی کردن استفاده شود به خاطر عدم وجود املاح نوشیدن این آب سخت است میتوان از کمی نمک و یا شکر و یا یک قرص جوشان ویتامین ث آب مناسبی تهیه کرد. ساعت ۳ ناهار را صرف میکنیم و سپس به تماشای منطقه و بررسی کوههای اطراف میپردازیم ، تا قبل از تاریکی هوا باید کوله حمله را آماده کنیم ، بهتر است چیزی از قلم نیوفتد چون در این منطقه یک اشتباه یعنی خطر بزرگ برای فرد و گروه ،کمی سرعت عمل میخواهد، تهیه شام و بستن کوله حمله و محیا شدن برای خواب همه این کارها دم غروب ، برای شام یک برنامه غذایی سرشار از مواد قندی و کمی پروتئین در نظر گرفته شده بود بعد صرف شام با یک گروه سه نفره دیگر که قصد صعود از سیاه سنگها را نیز داشتند صحبت کردیم آنها پیشنهاد دادند که با هم حرکت کنیم و ما نیز قبول کردیم و سپس یک گروه آشنا به منطقه نیز اظافه شد که حدود ۱۵ نفر بودند برای شروع کار این گزینه مناسب بود ولی برای ادامه مسیر گروههای بزرگتر دردسرهای بیشتر نیز دارند بعد از هماهنگی داخل کیسه خوابها رفتیم تا استراحت کنیم خستگی کوله کشی باعث شد زود بخوابیم. یک گروه کوهنورد که ازمسیر گرده آلمانها صعود کرده و از مسیر سیاه سنگها برگشته بودند ساعت ۲۳ به پناهگاه رسیدن و با خود سرو صدای زیادی را به پناهگاه آوردند. و برنامه خود را با صدای بلند تحلیل و بررسی میکردند شاید هوا تاریک بود و بقیه کوهنوردان را نمیدیدند. بهتر است در این پناهگاها که محل تجمع همه کوهنوردان است مسایل اخلاقی و نظم و نظافت و سکوت را رعایت کنیم. ارتفاع پناهگاه سرچال ۳۷۰۰ متر از سطح دریا میباشد.
روز سوم: پنجشنبه ۱۰ مرداد ۹۲ شب گذشته زمان حرکت را ساعت ۴:۳۰ اعلام کرده بودند و گروه سه نفره ما از ساعت ۴ آماده حرکت بود ، ساعت ۵ هر سه گروه حرکت خود را با هم در قالب یک گروه آغاز کردند همانطور که انتظار داشتیم حرکت بسیار آرام و کند بود بعد از حدود یک ساعت کوهپیمایی با هماهنگی از سرپرست گروه گروه سه نفره ما از گروه جدا شد و مسیر را با سرعت بیشتری طی کردیم همانطور که در بررسی های گدشته و از روی نقشه ها مطالعه کرده بودیم باید از گردنه ای مابین قله چالون و قله سیاه سنگها صعود میکردیم این مسیر از نوع شن اسکی و ریزشی بود ، یک گروه قبل از ما به پای این گردنه رسیده بود و ما کمی صبر کردیم تا گروه کاملا عبور کند تا خطر ریزش و پرتاپ سنگ ما را تهدید نکند. سپس با انحراف به سمت سنگها و گرده کوتاهی از این سنگهای محکم و بدون ریزش استفاده کرده و به آرامی گردنه را صعود کردیم در بالای گردنه با استراحت پرداختیم و سپس به سمت قله سیاه سنگها راهی شدیم ، قله سیاه سنگها در ارتفاع۴۶۰۰ متر از سطح دریا قرار دارد و برای صعود به این قله باید دست به سنگ شد در سه جای مسیر سیم بکسل برای حمایت نصب شده است که اصلا قابل اعتماد نیست و بهتر است به تواناییهای خود اتکا کنیم ساعت ۱۱ سیاه سنگها صعود شد و سپس با چند بار دست به سنگ شدن به سمت پایین رفتیم و به سمت جانپناه ساه سنگها ، با کمی استراحت و تغذیه به سمت شاخک حرکت کردیم تا این شاخک را نیز صعود کنیم راس ساعت ۱۲ بر روی شاخک بودیم ارتفاع شاخک ۴۸۰۰ متر از سطح دریا میباشد ۵۰ متر از قله علم کوه پایین تر وسپس به سمت قله اصلی راهی شدیم با تراورس شاخکها از جبهه جنوبی میتوان به مسیر عمومی مشرف به حصار چال رسید در انتهای مسیر به شن اسکی و پاکوب خاکی بر میخوریم که کمی کار را دشوار میکند راس ساعت ۱۵ بر روی قله علم کوه به ارتفاع ۴۸۵۰ متر قرار داشتیم با کمی استراحت و تهیه عکس برای گروه به سمت جانپناه سیاه سنگها راهی شدیم به قبل از صعود سیاه سنگها متوجه شدیم یکی از همنوردان دچار کوه گرفتگی و تخلیه انرژی شده است ، و دلیل آن توقف بیشتر در ارتفاع و عدم آمادگی ایشان برای این منظور بود با بهترین کار برای درمان کوه گرفتگی کاهش ارتفاع میباشد ولی با وجود مسیر دست به سنگ و فنی سیاه سنگها عجله در این کار ممکن است مخاطره آمیز باشد با باز کردن طناب انفرادی و حمایت ایشان برای فرود از سنگها با دقت و تقسیم کار و تمرکز بدون هیچ حادثه ای به گردنه رسیدیم ، برای پایین رفتن از گردنه دوباره باید تمرکز داشته باشیم چون ریزش سنگ ممکن است به ساق پای خودمان یا همنوردان جلوتر آسیب بزند بخاطر همین باز سرعت پایین آمدن از کوه کمتر شدبا دقت به دره منتهی به پناهگاه سرچال رسیدیم و مسیر بازگشت را پیش رو گرفتیم هوا تارک شده بود و با کمک از چراغ پیشانی مسیر را ادامه دادیم ساعت ۲ صبح به پناهگاه رسیدیم و به استراحت پرداختیم. به همراه داشتن طناب انفرادی ، و فراگیری روش استفاده از این وسیله در مسیر سیاه سنگها الزامی میباشد صعود از مسیر سیاه سنگها با از نفرات قدرتی و فنی و دارای سابقه کوهنوردی صعود را بدون دغدغه و بدون مشکل میکند حتما در اکثر برنامه ها چراغ پیشانی را نزد خود داشته باشید.
روز چهارم جمعه ۱۱ مرداد ۹۲ به خاطر خستگی برنامه دیروز و طولانی شدن مدت برنامه حدود ۲۲ ساعت بیداری خستگی زیادی در نفرات به وجود آمده بود که تا ساعت ۹ صبح خوابیده بودند بعد از بیداری و جمع کردن وسایل در کوله های بزرگتر ، در پناهگاه صبحانه را صرف کردیم و ساعت ۱۰ حرکت خود را به سمت قرارگاه ونداربن شروع کردیم پاها و از برنامه دیشب خسته بود و احساس ضعف و ناتوانی میکردیم که با کمی کوهپیمایی و گرم شدن بدن و تند شدن جریان خون در عضلات این خستگی نیز از بین رفت بعد از حدود ۴ ساعت کوهپیمایی به قرارگاه ونداربن رسیدیم با جا گذاری وسایل در وسیله نقلیه و تعویض لباسها و گرفتن وسایل امانتی از مدیریت قرارگاه حدود ساعت ۱۴:۳۰ آماده حرکت شدیم حدود ساعت ۱۵:۳۰ در شهر مرزن آباد ناهار را صرف کرده و به سمت آذرشهر راهی شدیم.
گزارش نویس : رحمان ابراهیمی
صعود سبلان
کوه سبلان یکی از مرتفع ترین کوههای زاگرس شمالی می باشد که به عنوان سومین قله مرتفع ایران به ارتفاع ۴۸۱۱ شناخته شده است .
طبق برنامه سه ماهه دوم سال ۹۲ و برنامه ریزی تعیین شده از طرف سرپرست برنامه (آقای حسن نصیری) روز پنجشنبه مورخه ۹۲٫۴٫۶ ساعت ۵ صبح به سمت شهرستان مشکین شهر حرکت کردیم صبحانه را در پارک جنگلی مشکین شهر خوردیم و به سمت شابیل حرکت کردیم تقریبا ساعت ۱۲:۳۰ به شابیل رسیدیم سپس وسایل و تجهیزات خود را برداشته و با لندور به سمت پناهگاه حسینیه حرکت کردیم وساعت ۳۰ : ۱۳ به پناهگاه رسیدیم با کمی استراحت و صرف ناهار ساعت ۱۶:۳۰ تقریبا تا ارتفاع ۴۰۰۰ اقدام به هم هوایی نمودیم و پس از برگشت استراحت نموده و صبح روز بعد راس ساعت ۴ صبح صعود خود را شروع کردیم وبعد از ۶ ساعت کوهنوردی راس ساعت ۱۰ به همراه ۸ نفر از اعضای گروه به قله رسیدیم ( نفرات صعود کننده به قله : ۱- خانم چیت ساز ۲- آقای فرزین طالبی ۳- آقای رحمان ابراهیمی ۴- آقای حسن نصیری ۵- آقای یوسف امیری ۶- آقای سامان نیکجو ۷- آقای عظیم عارفی ۸- آقای محمد سلمانپور ) به دلیل سردی هوا دریاچه قله یخ زده بود ولی آن هم زیبایی خاص خود را داشت پس از استراحت و گرفتن عکس ساعت ۱۰:۳۰ مسیر برگشت را پیش گرفتیم و ساعت ۱۵: ۱۳ به پناهگاه رسیدیم و با کمی استراحت کوتاه سوار لندور شدیم وبه سمت شابیل حرکت کردیم و در شابیل پس از صرف ناهار و استراحت ساعت ۳۰ : ۱۵ به سمت آذرشهر حرکت کردیم .
ناگفته نماند صعود به قله سبلان به خاطر داشتن ارتفاع بالا دارای شرایط خاصی است و توجه به توصیه های اعلام شده از طرف سرپرست برنامه در مورد تغذیه و صعود و … ضروری می باشد.
صعود به قله کمچی
کوه کمچی در منطقه کیامکی قرار دارد دیگر کوههای منطقه کیامکی عبارتند از : قشلاق ، قانلی ، قلیش که کوه کمچی مرتفع ترین کوه این منطقه به ارتفاع ۳۳۶۱ متر می باشد
طبق برنامه ریزی تعیین شده از طرف سرپرست برنامه ( آقای حسن نصیری ) ساعت ۴:۳۰ صبح جمعه (مورخه ۹۲٫۳٫۳۱) به همراه اعضای گروه که ۱۷ نفر بودیم ، آذرشهر را به مقصد هادیشهر ترک کردیم وپس از آن به سمت روستای داران ادامه مسیر دادیم واز آن جا وارد منطقه کیامکی شدیم و پس از حدود ۳٫۵ ساعت به پناهگاه کیامکی رسیدیم بعد از آماده کردن تجهیزات و خوردن صبحانه در پناهگاه کیامکی در ساعت ۹ حرکت به سمت قله را از مسیر پاکوب آغار کردیم و پس از حدود ۴ ساعت پیاده روی به قله ی کوه کمچی رسیدیم که داراری ارتفاع ۳۳۶۱ متر می باشد راس ساعت۴۰: ۱۲ در قله مشغول عکس برداری بودیم که قابل ذکر است به دلیل سرمای شدید هوا که توعم با مه غلیظ بود امکان عکسبرداری بیشتر را به ما نمی داد زیرا رطوبت شدید هوا باعث تخلیه ی باطری ها می شد پس از عکسبرداری به کانکس که بر روی قله و کمی پایین تر( تقریبا ۲۰ متر )بود رفتیم و بعد از صرف ناهار راس ساعت ۱۴ به طرف پناهگاه کیامکی قله را ترک کردیم و پس از حدود ۲٫۵ ساعت یعنی ساعت ۱۶:۳۰ که از مه غلیظ رها شدیم پناهگاه قابل رویت شد در طول صعود طبق پیش بینی سایت هواشناسی هوا ابری بود و هنگام برگشت نیز باران پراکنده می بارید که در آن لحظه بعد از چند رعد و برق شدید پیاپی که فاصله ی خیلی کمی با ما داشتند تگرگ شدیدی شروع به باریدن کرد که دور از انتظار هم نبود به همین دلیل در ابتدای صعود اطلاعاتی در مورد رعد و برق به اعضای گروه توسط سرپرست گروه داده شده بود تا هنگام مواجه با رعد و برق اقدامات لازم را انجام دهند تا سانحه ای پیش نیاید با رعایت نکات ایمنی رعد و برق را پشت سر گذاشته و حدود ساعت ۱۷ به پنا هگاه کیامکی رسیدیم ودر آنجا بعد از تعویض لباس های خیس سوار مینی بوس شده و به طرف آذرشهر به راه افتادیم.
نوشته شده توسط آقای رضا قلیزاده
صعود به قله چیچکلی
چیجکلی یکی از مرتفع ترین کوههای منطقه آذرشهر می باشد که ارتفاع آن ۲۸۶۱ متر با مختصات” N 37 36’ ۵۷٫۴۱” E 46 5’ ۱۷٫۵۳” ” می باشد که توسط GPS GARMIN اندازه گیری شده است.
گروه جام صبح روز جمعه ۹۲٫۲٫۲۷ ساعت ۶ صبح به اتفاق اعضاء گروه به سمت عجب شیر حرکت کرد که در مسیر منتهی به پادگان عجبشیر ادامه مسیر دادیم ، تا به دو راهی مقابل پادگان رسیدیم و مسیر سمت چپ را ادامه دادیم و پس از طی مسافت حدود Km2 به جاده فرعی درسمت راست جاده پیچیدیم و پس از عبور روستای” بولالو” به بخش “مهماندار” رسیدیم ، و از داخل آن عبور کرده در ادامه مسیر به یک دو راهی رسیدیم که تابلوی روستای” بوکت ” بر سر دو راهی نمایان بود ، مسیر دست راست را ادامه داد ه و پس از عبور از روستای” دیزج حسن بیگ” مسیر دست چپ را ادامه دادیم ، که تا آخر آسفالت می باشد و بالاخره به روستای” چنار ” رسیدیم ، مسیر صعود ما از این روستا می باشد.
پس از آماده شدن به سمت انتهای روستا که ابتدای دره” زرلیح” محسوب می شود شروع به حرکت نمودیم که دارای طبیعت فوق العاده زیبا می باشد صبحانه را نیز در همین دره خوردیم و ادامه مسیر دادیم سپس از سمت راست دره به خط راس منتهی به قله ادامه مسیر دادیم و با تغییر آب وهوا روبه رو شدیم که دور از انتظار هم نبود با بارش باران و برف کار کمی مشکل شد حدود ساعت ۱۴ در قله بودیم پس از صرف نهار و گرفتن عکس به سمت روستای امیر دیزج حرکت کردیم حدود ساعت ۲۱ به روستا رسیدیم ناگفته نماند که در این برنامه حدود ۱۵ کیلومتر پیاده روی کردیم اعضای شرکت کننده در این برنامه ۲۳ نفر می باشد.
پیر چوپان
پیرچوپان یکی از روستا های شهر آذرشهر می باشد که حدود ۳۰ دقیقه از آذرشهر فاصله دارد و به دلیل دسترسی آسان ومناطق دیدنی مورد توجه کوهنوردان قرار می گیرد این منطقه به خاطر داشتن صخره ها و آبگیرها و چشمه های متعدد از زیباییهای خاصی برخوردار است
گروه جام نیز صبح جمعه ساعت ۷ از آذرشهر حرکت خود رابه سمت روستای پیرچوپان توسط مینی بوس شروع کرد و پس از رسیدن پیاده به سمت دربند حرکت کردیم و صبحانه را در نزدیکی اولین چشمه که در کنار یک صخره قرار داشت که به ان منطقه ” سید اوچان ” گفته می شودصرف شد و پس از آن به راه خود ادامه دادیم و با تماشا و لذت بردن از منطقه ای زیبا و دست نخورده و گذر از دره ای زیبا به چشمه روستای هفت چشمه رسیدم و پس از خوردن نهار و استراحت در آنجا به سمت خود روستا ی هفت چشمه حرکت کردیم و از آنجا سوار مینی بوس و راهی آذرشهر شدیم
اعضای شرکت کننده در برنامه :
۱- عظیم عارفی
۲- حسن نصیری
۳- پویا علی خانی
۴- رضا قلی زاده
۵- محسن عظیمی
۶ – فرهاد پور کریم
۷-محمد مهامی
۸- رحمان ابراهیمی
۹- یوسف امیری
۱۰- هادی کریم زاده
۱۱- احد شیخ زاده
۱۲- خانم چیت ساز
۱۳-خانم رسول زاده
۱۴- وحید حیدری (سرپرست)
نوشته شده توسط حسن نصیری
قلعه ضحاک
گروه کوهنوردی جام آذرشهر در تاریخ ۹۲/۲/۶ به قلعه ضحاک صعود کرد
قلعه ضحاک در شهر هشترود قرار دارد که هر ساله به خاطر داشتن طبیعت زیبا ودست نخورده کوهنوردان زیادی را به خود جذب می کند که با وجود زیبایی های فراوان دارای مکان های صعب العبور نیز می باشد که شاید برای کوهنوردان تازه وارد کمی دشوار باشد لذا توجه به نکات فنی در این برنامه لازم وضروری می باشد گروه جام نیز با توکل بر خدا و رعایت اصول فنی یک کوهنوردی به یاد ماندنی را تجربه کرد تعداد اعضای شرکت کننده در این برنامه ۲۲ نفر بود و بانوان نیز حضور داشتند .
اعضای شرکت کننده در بر نامه : ۱ – محمد مهامی ۲- احد شیخ زاده ۳- وحید حیدری ۴- ساسان نیکجو ۵- رضا قلی زاده ۶- حسن نصیری ۷- یوسف امیری فر ۸ – هادی کریم زاده ۹- رسول حضرتی ۱۰- حسین خباز ۱۱- حبیب متقی نیا ۱۲ – فرشید امیدیان ۱۳ -رحمان ابراهیمی (سرپرست برنامه ) ۱۴ – خانم چیت ساز ۱۵ – خانم رسول زاده ۱۶- خانم جلالی ۱۷ – خانم حسنی۱۸ خانم انتصاری ۱۹- خانم پاییزی گلی ۲۰- خانم پاییزی گلی ۲۱-خانم پاییزی گلی ۲۲-خانم پاییزی گلی
قلعه هولاکوخان
در تاریخ ۳۰/۱/۹۲ گروه جام طبق برنامه تعیین شده برنامه خود را به قلعه هولاکوخان اجرا نمود.
مسیر قلعه از روستای آق گنبد در جزیره اسلامی می با شد که از خود ورودی روستا تا پای کوه مسیر خاکی و بدون آسفالت می باشددر پای کوه چشمه ای وجود دارد که دارای آب گوارا می باشد و کوهنوردان می بایستی آب خود را به مقدار کافی از آن تهیه کنند زبرا در مسیر قلعه چشمه دیگری وجود ندارد.
گروه جام نیز تقریبا ساعت ۳۰/۷ به کنار چشمه رسید وپس از صرف صبحانه ساعت ۹ صعود خود را شروع کرد مسیر صعود به صورت پاکوب می باشد گفتنی است که در مسیر صخره های متعددی وجود دارد که باید با احتیاط کامل از آنها عبور کرد ساعت ۳۰/۱۲ به قلعه رسیدیم که ارتفاع آن ۲۰۲۸ متر می باشد وبعد از کمی استراحت مسیر برگشت را پیش گرفتیم ناگفتنی نماند که این مسیر در فصل بهار دارای طبیعت فوقالعاده زیبا و بکر می باشد که تماشای آن را برای همه عزیزان آرزومندم ودر نهایت ساعت ۳ ظهر به چشمه رسیدم و بعد از استراحت و صرف نهار سوار مینی بوس شده و به آذرشهر برگشتیم.
افراد شرکت کننده در برنامه : ۱- حسن نصیری (سرپرست برنامه ) ۲- محمد مهامی ۳- احد شیخ زاده ۴- وحید حیدری ۵- رحمان ابراهیمی ۶ – رضا قلی زاده ۷- هادی کریم زاده ۸- محسن عظیمی ۹- فرهاد پور کریم ۱۰ – یوسف امیری
توجه :
۱- داشتن آب کافی در این صعود به دلیل نداشتن آب در مسیر صعود الزامی می باشد.
۲- داشتن طناب انفرادی کوهنوردی به دلیل صخره ای بودن مسیر در این برنامه الزامی می باشد.
۹۱/۱۰/۲۲کرکس
کرکس( ۲۶۱۳) متر
موقعیت دسترسی: آذرشهر _روستای هفت چشمه
مختصات : N 37 37 16.7 E 46 02 04.4
قله کرکس که به گویش محلی( گل گز) ، نامیده می شود در منطقه آذرشهر واقع شده است ، روی نقشه قله کرکس از سمت شمال به قله مشهور قاف (قبله داغی آذرشهر) ازسمت غرب به روستای هفت چشمه و از سمت شمال غربی به روستای دین آباد و از سمت شمال شرقی به روستای امیز دیزج( آلاکوزه ) ، مشرف می باشد،در فصول بهار و اوایل تابستان دارای آب وهوای معتدل و دلنشین می باشد و همواره گله های گوسفند در این منطقه وجود دارند و در فصل سرما با اولین بارش برف منطقه کاملا با برف پوشیده میشود وتا اوایل بهار نیز برف باقی می ماند ، زمینهای اطراف مسطح و بدون چین خورده گی می باشد و می توان از هر مسیری به قله دست یافت ، مشخصه خاص این قله دسترسی سخت آن می باشد زیرا از روستاها و جاده های اطراف دور می باشد. در فصل زمستان موقع اجرای برنامه همواره با رد پای حیوانات مانند گرگ و گراز مواجه می شوید که نشان از وجود این حیواانات در منطقه می باشد ، وجود چشمه بویوک چشمه (چشمه بزرگ) در روستای هفت چشمه به جذابیت این منطقه می افزاید .
اجرای برنامه:
روز جمعه مورخ ۲۲/۱۰/۹۱ به وسیله یک دستگاه مینی بوس راس ساعت ۶:۳۰ به سمت روستای هفت چشمه حرکت کردیم هدف صعود قله کرکس در یک برنامه زمستانی بود ، که به علت بارش برف و یخ زدگی جاده ، مینی بوس قادر به ادامه مسیر نبود ، با ادامه مسیر به صورت پیاده مجبور به تغییر مسیر شدیم و برای جبران زمان تلف شده به محل چشمه نرفتیم ، و صعود مسیر مستقیم را درنظر گرفتیم ، در زمان صعود باید همواره حواسمان به انبوه برف در شیبها باشد چون با تغییر ناگهانی شیب زمینهای اطراف منطقه عبور گروه مستعد بروز حادثه بهمن می شود ، خطری که همواره همنوردانمان را تهدید می کند ،از سمت روستای هفت چشمه در زمستان برای دسترسی به قله سه مسیر وجود دارد ، مسیر جنوبی که گرده می باشد وکار فنی می طلبد مسیر شمالی که به علت بهمن گیر بودن باید محطاط بود و مسیر مشخصی را تعقیب کرد و مسیر غربی که مابین گرده ومنطقه بهمن گیر می باشد و امنیت مناسبی دار، ما مسیر غربی را انتخاب کردیم، در نزدیکی قله به علت سرمای شدید ،برف مسیر دسترسی یخ می زند وبا برف کوبی و باز کردن جای پا برای اعضاء دیگر صعود میسر شد.
راس ساعت ۱۴ به قله کرکس رسیدیم و برای بازگشت مسیر دیگری در نظر گرفتیم و به سمت روستای آلاکوزه(امیر دیزج) حرکت کردیم مسیر بازگشت پوشیده از برف بود و مجبور به باز کردن یک شیار در میان برف برای عبور همنوردان شدیم ، که باز توجهمان به این بود که گروه را از مناطق بهمن گیر دور نگه داریم.
اعضاء شرکت کننده:
۱- محمد مهامی
۲- ساسان جلالی
۳- وحید حیدری
۴- فرشید امیدیان
۵- جواد چوپانی
۶- عظیم عارفی
۷- نادر نادری
۸- رحمان ابراهیمی (سرپرست برنامه)
ثبت مختصات و ارتفاع : به وسیله GPS ,GARMIN ,etrex30
توصیه ها :برای برنامه زمستانی، به همراه داشتن آب کافی ، کلنگ کوهنوردی ، یخ شکن . گتر الزامی است.
نوشته شده توسط: رحمان ابراهیمی
۹۱/۱۰/۷ چیچکلی
روز جمعه مورخ ۷/۱۰/۹۱ راس ساعت ۵ صبح به اتفاق اعضاء گروه به سمت عجب شیر حرکت کردیم و حدود ساعت ۵:۴۰ به مرکز عجبشیر رسیدیم و در مسیر منتهی به پادگان عجبشیر ادامه مسیر دادیم ، تا به دو راهی مقابل پادگان رسیدیم و مسیر سمت چپ را ادامه دادیم و پس از طی مسافت حدود Km2 به جاده فرعی درسمت راست جاده پیچیدیم و پس از عبور روستای” بولالو” به بخش “مهماندار” رسیدیم ، و از داخل آن عبور کرده در ادامه مسیر به یک دو راهی رسیدیم که تابلوی روستای” بوکت ” بر سر دو راهی نمایان بود ، مسیر دست راست را ادامه داده و پس از عبور از روستای” دیزج حسن بیگ” جاده خاکی می شود که به دلیل عدم نصب تابلو دچار اشتباه شدیم و از روستای هوور سر در آوردیم که مجبور به بازگشت شدیم در واقع باید مسیر دست چپ را بعد از روستا حسن بیگ دیزج را ادامه می دادیم ، که تا آخر آسفالت می باشد و بالاخره ساعت ۷:۳۰ به روستای” چنار” با مختصات” N 37 35’ ۱۶٫۵۵” E 46 2’ ۱۱٫۷۷” ” رسیدیم ، مسیر صعود ما از این روستا می باشد، پس از صرف صبحانه در داخل مینی بوس ساعت ۸ صبح روستا را به مقصد ، قله چیچکلی ترک کردیم و به انتهای روستا رسیدیم که ابتدای دره” زرلیح” محسوب می شود رسیدیم.
گروه مسیر سمت راست دره را که ابتدای خط الراس قله محسوب می شود ادامه داد، به جرات می شود گفت که این مسیر یکی از زیباترین مسیرهای استان محسوب می شود.
به دلیل وجود برف نسبتا سنگین اعضاء با تجربه گروه یک به یک اقدام به برفکوبی و مسیر گشایی کردند بالاخره ساعت ۱۴ ظهر گروه با تمامی اعضاء موفق به فتح قله ۲۸۶۱ متری چیچکلی با مختصات” N 37 36’ ۵۷٫۴۱” E 46 5’ ۱۷٫۵۳” ” شد. پس از اندکی استراحت و گرفتن عکس ساعت ۱۴:۲۰ از قله به سمت روستای “چنار” حرکت کردیم و ساعت ۱۷:۳۰ به روستا رسیدیم.
کوهنوردان حاضر در این برنامه:
۱٫ محمد مهامی
۲٫ جواد چوپانی
۳٫ حسن نصیری
۴٫ نادر نادری
۵٫ رحمان ابراهیمی
۶٫ غلام علی حضرتی
۷٫ وحید حیدری(سرپرست برنامه)
توصیه ها : نفرات دارای آمادگی جسمانی بالا و تجهیزات مناسب برای صعود زمستانی این قله شرکت کنند.
در طول مسیر در فصل زمستان چشمه ها یخ زده اند و آب کافی به همراه داشته باشیم.
۹۱/۱۰/۱ میشو
اعضای شرکت کننده در برنامه :
۱-محمد مهامی ۲- رحمان ابراهیمی ۳- وحید حیدری ۴- فرشید امیدیان ۵- حسن نصیری ۶- نادر نادری ۷-پیام هاشم پور ۸- پویا علیخانی ۹- عظیم عارفی ۱۰-ساسان جلالی (سرپرست برنامه )
شرح برنامه : میشو نام منطقه ای است در نزدیکی مرند که دارای پیست اسکی وکوه های معروف زیادی است ویکی از انها میشو به ارتفاع ۲۸۵۱ متر، است که باشگاه کوهنوردی واسکی آلپ تبریز بمناسبت سالگرد تاسیس ومرحوم نظمی آذر وبابایی برگزار گردید وگروه مانیز در این برنامه شرکت کرد
با اعلام سرپرست از قبل که ساعت ۶ صبح را زمان حرکت مشخص کرده بود با سوار شدن به مینی بوس راه خود را آغاز کردیم وپس از عبور از تبریز در صوفیان منتظر گروه آلپ ماندیم پس از هماهنگ شدن با گروه آلپ به مسیر خود به سمت مرند ادامه دادیم با توجه به تابلو های مسیر به سمت پیست اسکی پیام ادامه مسیر دادیم که به یک سه راهی می رسید که سمت راست به خود پیست اسکی منتهی می شد و ما مسیر سمت چپ را ادامه دادیم ودر اخر جاده خاکی ایستادیم ناگفته نماند که صبحانه نیز در مینی بوس صرف شد پس از آماده شدن صعود را آغاز کردیم با ادامه خط الراس به تخته سنگ هایی که به آنها ” ایکی باجیلار ” می گویند ، رسیدیم وپس از استراحت کوتاه به مسیر خود ادامه دادیم که کولاک شدیدی شروع شد حدود ۳۰ دقیقه در کولاک کوهپیمایی کردیم ، تقریبا ساعت ۱۳ به قله رسیدیم و بعد از سخنرانی یکی از پیشکسوتان درباره سالگرد مرحوم بابایی و نظمی آذر وپس از استراحت کوتاه وگرفتن عکس مسیر برگشت راپیش گرفتیم که هنگام برگشت با بارش برف روبه رو شدیم حدود ساعت ۱۵به پای کوه رسیدیم و سوار مینی بوس شدیم وبه سمت آذرشهر حرکت کردیم نهار نیز در مینی بوس صرف شد ساعت ۲۰/۱۷ در آذرشهر بودیم
توصیه ها : به همراه داشتن گتر و کاپشن گورتکس وکلاه طوفان ودستکش برای صعود زمستانی میشو الزامی است
نوشته شده توسط: حسن نصیری
۹۱/۹/۲۴ قاف_ دووار
گزارش برنامه دووار +قاف ۲۴/۹/۹۱
اعضاء شرکت کننده در برنامه :
۱- محمد مهامی ۲- احد شیخ زاده ۳- حضرتی ۴- حضرتی ۵- جواد چوپانی ۶- ساسان جلالی
۷- نادر نادری ۸-وحید حیدری ۹-رحمان ابراهیمی ۱۰ –پیام هاشم پور ۱۱- فرشید امیدیان
۱۲-حسن نصیری(سرپرست)
شرح برنامه : کوه قاف به ارتفاع ۲۵۲۸ در منطقه آذرشهر به خاطر داشتن شیب تند وصخره یکی از کوه های فنی منطقه به شمار می رود حال با ترکیب شدن برنامه با کوه دووار به ارتفاع ۲۳۱۹ در یک روز زمستانی به یک برنامه کاملا فنی تبدیل می شود که شاید اجرای آن در توان همه اعضای گروه نباشد لذا به درخواست سرپرست
وبا هماهنگی قبلی با کمیته فنی گروه را به دو تیم تند رو و کند رو تقسیم کردیم
راس ساعت ۳۰/۶ هر دو تیم سوار مینی بوس شدند و حدود ۳۰ دقیقه بعد پس از عبور از روستای خراجو به مقصد یعنی روستای قدمگاه رسیدیم ودر ابتدای روستا هر دو تیم از مینی بوس پیاده شده وهر تیم برنامه خود را شروع کردند
تیم ۱ :
متشکل از ۵ نفر آقایان: رحمان ابراهیمی- وحید حیدری- پیام هاشم پور- فرشید امیدیان- حسن نصیری(سرپرست)
در ابتدای روستا سمت چپ با عبور از یک مسیر خاکی که به چشمه پیاجی ختم می شد حرکت کردیم وبه چشمه در پای کوه دووار رسیدیم بعداز پرکردن آب صعود را شروع کردیم وپس از حدود ۳۵ دقیقه به قله به ارتفاع ۲۳۱۹ رسیدیم با رسیدن ما به قله هوا نیز مه آلود شد وامکان تشخیص خط الراس منتهی به کوه قاف میسر نشد چون این پدیده از قبل پیش بینی شده بود قبلا با استفاده از نرم افزار
google earth سه نقطه در gps ثبت کرده بودیم که این کار ما را خیلی آسان می کرد مسیر را با راهنمایی gps ادامه دادیم ودر نزدیکی دومین نقطه که در مسیر باد نبود ۱۵ دقیقه برای صرف صبحانه ایستادیم وسپس با رسیدن مسجد قدمگاه که یکی از جاذبه های گردشگری به شمار می آید و عبور از باغ ها به پای کوه رسیدیم وا زمسیر شمالی که شیب بسیار تندی دارد شروع به صعود کردیم بعد از ۳۰دقیقه به قله به ارتفاع ۲۵۱۹ رسیدیم وپس از استراحت کوتاه از مسیر زمستانی (جنوبی) که شیب کمتری دارد به پایین حرکت کردیم ودر پای کوه کنار چشمه منتظر تیم ۲ ماندیم
تیم ۲
متشکل از ۷ نفر : احد شیخ زاذه – محمد مهامی – جواد چوپانی – قلام علی حضرتی – بیوک اقا حضرتی – ساسان جلالی – نادر نادری
تیم ۲ نیز به سرپرستی آقای محمد مهامی پس از پیاده شدن از مینی بوس به سمت مسجد قدمگاه حرکت خود را شرو ع کرد وپس از صرف صبحانه از مسیر زمستانی که شیب کمتری دارد صعود را شروع کردیم وپس از ۵/۱ ساعت به قله رسیدیم ناگفته نماند که طول مسیر سنگی بود وکمی دست به سنگ شدیم پس از استراحت که حدود ۳۰ دقیقه به دلیلی خوبی هوا طول کشید از همان مسیر شروع به پایین آمدن کردیم ودر کنار چشمه به تیم ۱ ملحق شدیم
پس از ملحق شدن تیم ۱ وتیم ۲ که حدود ساعت ۳۰/۱ بود به سمت مینی بوس حرکت کردیم وسوار مینی بوس شده وبه آذرشهر برگشتیم
نوشته شده توسط: حسن نصیری
۹۱/۸/۱۹ علمدار(۳۱۱۳) از روستای ارلان
علمدار (۳۱۱۳) N 38 20’ ۵۱٫۲” –E45 30’ ۴۳٫۷”
۱۹/۸/۹۱
اعضاء شرکت کننده در برنامه:
۱-ساسان جلالی ۲- جواد چوپانی ۳- رحمان ابراهیمی ۴- محمد مهامی ۵- حسن نصیری ۶- احد شیخ زاده ۷ – آرش انتصاری ۸ –وحید حیدری (سرپرست)
قله علمدار یکی از قلل بالای ۳۰۰۰ منطقه سرسبز میشو محسوب می شود که بلندترین قله همین قله ،یعنی علمدار می باشد. بر فراز این قله بنا بر اعتقادات مردم هر ساله برنامه های مخصوصی مذهبی برگزار میشود که از آن جمله قربانی کردن و دعا ونیایش می باشد و چون این مراسمات در این کوه بسیا ر پر رونق می باشد ، بر فراز این قله جان پناههای مخصوص و آشپزخانه و موارد دیگری ساخته شده و به قله کوه جلوه یک اردوگاه داده تا کوه ، و به دلیل تردد زیاد کوهنوردان و برگزار کنندگان مراسم مسیر دستیابی به این قله هموار و پاکوب و ساده میباشد ، اما به دلیل طول مسافت زیاد حدود ۸ کیلومتر از پای کوه تا قله نیاز به قدرت بدنی و استقامت می باشد
روش دستیابی به کوه علمدار از دو مسیر عمومی میباشد ۱- روستای ارلان ۲ – روستای الماس
گروه این بار مسیر روستای ارلان را انتخاب کرد و برای رسیدن به روستای ارلان به این طریق عمل کردیم ، بعد از عبور از شهر مرند به سمت خوی رفتیم و به شهر کوشک سرای رسیدیم در مسیر در سمت جنوب جاده یک تپه مخروطی شکل به چشم می خورد اسم این تپه“ قچی قالاسی“ می باشد ،در واقع برای رسیدن به روستای ارلان باید از پای این تپه عبور کنیم ، در شهر کوشک سرای به خیلبان بهارستان وارد می شویم و مسیر را ادامه می دهیم تابلوی راهنمای روستای ارلان در هیچ جا نصب نشده است و خیابان بهارستان به روستا منتهی می شود ، در طول مسیر و در پای “قچی قالاسی“ همواره پیچهای بسیار خطرناک وجود دارد و که حتی به ۳۶۰ درجه هم می رسد و در طول جاده هیچ خط کشی و هیچ نوع علایم راهنمایی و رانندگی نصب نشده است ودر برخی مناطق خطرناک گارد ریل نیز موجود نمی باشد ، پس همواره ، احتیاط ، احتیاط ، احتیاط را فراموش نکنیم.
بعد از رسیدن به روستای ارلان به داخل روستا ادامه مسیر می دهیم تا به یک محوطه باز و شبیه میدان می رسیم در اینجا نانوایی و بقالی و سرویس بهداشتی موجود می باشد که میتوانیم نیازهای گروه را بر آورده کنیم ، در موقع ورود به میدان در همان بدو ورود در سمت راست کوچه ای هست که مسیر ما به پای کوه می باشد بعد از عبور از روستا به سد خاکی میرسیم که با انحراف به سمت چپ و عبور از یک سربالایی خاکی به محیطی خواهیم رسید که کمی عرضتر می باشد و محل مناسبی برای توقف وسیله نقلیه می باشد مختصات این محل N 38 23’ ۰۴٫۷” – E45 32’ ۳۴٫۵” و ارتفاع ۱۸۶۶ متر می باشد.
بهتر است که برای ابتدای برنامه همراه خود آب آشامیدنی برای درست کردن چای همرام داشته باشیم چون دسترسی به چشمه که در میان باغها موجود میباشد کمی مشکل هست بعد از صرف صبحانه کوهنوردی آغاز می شود و یک مسیر ماشین رو خاکی پیش روی ما هست که با یک دوراهی در ابتدا مواجه می شویم مسیر سمت راست مسیر عمومی و ساده تر می باشد در طول مسیر همواره در مسیر ماشین رو هستیم و در منطقه ای مسیر ماشین رو به پایین دره وبه روستای دیگری میرود که ما باید در این محل به سمت خط الراس تغییر مسیر دهیم و وارد پا کوب می شویم مختصات این سه راهی N38 22’۳۴٫۷”- E 45 31’ ۴۴٫۲” و ارتفاع۲۱۹۶ متر می باشد، در طول مسیر یک چشمه وجود دارد که آن هم در پای قله و حدود ۵۰۰ متر مانده به قله می باشد مختصات این چشمه N38 20’ ۵۶٫۲” – E45 31’ ۲۳٫۳” , و ارتفاع ۲۹۶۵ مترمیباشد، پس باید مقدار ذخیره آب را در نظر داشته باشیم. چشمه آب پای قله بسیار خنک هست و ممکن هست با نوشیدن یکباره آب این چشمه دچار بیماری بشویم بهتر است توجه بیشتری شود برای دسترسی از پای قله تا قله حدود ۸کیلومتر مسیر در ۴ ساعت زمان طی شد بهتر است قدرت فیزیکی اعضاء شرکت کننده در نظر گرفته شود تا توقف کمتر و سرعت حرکت گروه بالاتر باشد تا این زمان کاهش یابددر مجموع ۱۶ کیلومتر کوهپیمایی را برای این برنامه در نظر داشته باشیم و دراین فصل (پاییز) وزش شدید باد و کاهش دما در قله را خواهیم داشت ، لوازم مقابله با این پدیده را همواره همراه داشته باشیم .
نوشته شده توسط: رحمان ابراهیمی
نقاط و ارتفاع ثبت شده با ستفاده از GPS GARMIN ETRAX 30 می باشد.
در پایین با استفاده از نقشه هوایی گوگل طول مسیر طی شده مشخص می باشد.
۹۱/۸/۱۲ گوی زنگی
گوی زنگی(۳۰۸۰) N 38 18 38.0” و E 045 43 16.5”
۱۲/۸/۹۱
اسامی اعضاء: ۱ – احد شیخ زاده ۲- محمد مهامی ۳- یوسف امیری فر ۴- حسن نصیری ۵ – جواد چوپانی ۶- وحید حیدری ۷- پیام هاشمپور ۸ –رحمان ابراهیمی(سرپرست برنامه)
روز جمعه ۸ نفر از اعضاء گروه کوهنوردی جام آذرشهر راس ساعت ۵ صبح برای صعود به قله گوی زنگی یکی از قلل مشهور منطقه میشو در نزدیکی شهر مرند حرکت کردیم ، وسیله نقلیه یک دستگاه مینی بوس بود و در راه رفتن دوستان توانستند کمی استراحت کنند.
برای ورود به منطقه از کنار پلیس راه مرند دور زده و به جاده خاکی نسبتا سر بالایی وارد شدیم ، و حدود ۷ دقیقه در مسیر خاکی حرکت کردیم اینجا منطقه رزمایش نیروهای مسلح میباشد و بهتر است قبل از اجرای برنامه آگاهی داشته باشیم که منطقه قرق نشده باشد.
بعد از طی مسافتی به محلی تقریبا مسطح خواهیم رسید که محل مناسبی برای توقف مینی بوس است مختصات این مکان N38 20 08.2” و E045 45 45.8” و ارتفاع ۱۸۹۸ متر است ، با برداشتن وسایل کوهنوردی برنامه شروع می شود ، در ابتدا مسیر مشخص و ماشین رو را ادامه می دهیم سپس با استفاده از رودخانه سمت راست ، وارد دره شده و ادامه مسیر میدهیم بعد از طی مسافتی به یک چشمه خواهیم رسید که مکان مناسبی برای صبحانه هست،
در مسیر به دوراهی میرسیم که مسیر سمت راست مسیر عمومی برای صعود میباشد ما این مسیر را انتخاب می کنیم در طول طی این مسیر باید مواظب باشیم تا وارد دره نشویم و از پاکوب که کمی بالاتر از دره می باشد ادامه میدهیم بعد از طی مسافتی حدود ۳۰ دقیقه به یک دو راهی دیگر می رسیم که یک چشمه زلال نیز در اینجا جاریست مختصات این نقطه N 38 19 10.7” و E045 43 47.8” و ارتفاع این نقطه ۲۴۰۹ متر می باشد.
مسیر سمت راست به شن اسکی پای کوه منتهی می شود که مسیر مناسبی برای صعود نیست ، و مسیر سمت چپ با یک شیب تند با استفاده از یال به پای پناهگاه می رسد، ارتفاع پناهگاه ۲۹۷۵ متر و مختصات آن N38 18 47.5” و E045 43 14.2” می باشد، از پناهگاه تا قله ۱۰ دقیقه راه است وبا یک شیب نسبتا تند راس ساعت ۱۲ به قله گوی زنگی می رسیم ، بعد از ثبت نقطه با استفاده از GPS مسیر برگشت را با استفاده از شن اسکی کوتاه میکنیم و راس ساعت ۱۵ به محل توقف مینی بوس رسیده و بعد از صرف ناهار به آذرشهر حرکت می کنیم ساعت ۱۸ در آذرشهر بودیم.
در این برنامه کوهنوردی نیمه سنگین حدود ۱۴٫۳ کیلومتر مسافت طی نمودیم.
ثبت نقاط با garmin etrax 30 صورت گرفته است
نوشته شده توسط: رحمان ابراهیمی
در تصویر زیر مسیر طی شده با استفاده از نقشه هوایی گوگل ترسیم شده است.
۹۱/۸/۵ داش آخان
داش آخان (۲۷۰۰) توسط گروه جام آذرشهر ۵/۸/۹۱
اعضاء شرکت کننده : ۱– محمد مهامی ۲- رحمان ابراهیمی ۳- حسن نصیری ۴- جواد چوپانی ۵- ساسان جلالی ۶- آرش انتصاری ۷- احد شیخ زاده ۸- وحید حیدری(سرپرست برنامه)
شرح برنامه : آقای وحید حیدری سرپرست برنامه زمان برنامه داش آخان را روز جمعه ۵/۸/۹۱ راس ساعت ۶ به وسیله اتومبیل سواریه دو نفر از اعضاء که موافقت کرده بودند تعیین کرد.
با اندکی تاخیر حرکت را شروع کردیم، و از آذرشهر با عبور از روستاهای خراجو ، بادامیار( قدمگاه) به روستای امیر دیزج (آلاکوزه) رسیدیم، مسیر تا روستای آلا کوزه کامل آسفالت و مناسب می باشد و تنها چند پیچ شدید قابل توجه می باشد که با رعایت سرعت مناسب خطر آفرین نمی باشد.
از آذرشهر تا روستای آلاکوزه ۳۰ دقیقه زمان می برد ، ساعت ۶:۳۰ در روستا بودیم محل مناسبی برای توقف اتومبیل در ابتدای روستا وجود دارد که تا چندین اتومبیل بدون مشکل میتوانند توقف کنند ، روستای آلا کوزه آخرین روستای این مسیر هست و بعد از این تنها راه مال رو وجود دارد.
با پایین رفتن از کوچه های روستا به کنار رود خانه می رسیم، رودخانه آب کم عمقی دارد و تقریبا از همه جای رودخانه برای عبور می شود استفاده کرد و با عبور به آنطرف رودخانه به دره منتهی به داش آخان وارد می شویم.
تقریبا تا پای کوه راه زیادی هست در مسیر با چند چشمه روبرو می شویم بهتر است یکی را برای صرف صبحانه انتخاب کرد.
بعد از صبحانه به حرکت خود ادامه دادیم و راس ساعت ۱۲ بر روی قله داش آخان بودیم ، درسمت غربی قله چیچکلی نمایان است که بایک گردنه به قله داش آخان وصل می باشد که این دوقله بلندترین نقاط این منطقه می باشند.
برای بازگشت سمت شرقی مسیر صعود را انتخاب کردیم تا کمی برنامه متنوع باشد، مسیر هم هموارتر بود و هم به علت داشتن تنوع گیاهی لغزنده نبود چون شب قبل از ورود ما به منطقه باران باریده بود.
تا ساعت ۲ در مسیر بازگشت کوهپیمایی کردیم و برای صرف ناهار و استراحت مختصری توقف کردیم و در ساعت ۴:۳۰ به روستای آلاکوزه رسیدیم وبه سمت آذرشهر حرکت کردیم
در این برنامه حدود ۱۳٫۷ کیلومتر کوهپیمایی داشتیم و مسیر ساده و بدون مشکلی برای کوهپیمایی میباشد.
گزارش برنامه: توسط رحمان ابراهیمی
۹۱/۷/۲۸ اوریان
اوریان(۲۷۶۵) توسط گروه جام آذرشهر
اعضاء شرکت کننده:۱- احد شیخ زاده ۲- ساسان سید جلالی ۳- حسن نصیری ۴- مجید رضایی ۵- آرش انتصاری ۶- رحمان ابراهیمی ۷- وحید حیدری
سرپرست برنامه : وحید حیدری
شرح برنامه: گروه روز جمعه تاریخ ۲۸/۷/۹۱ ، ساعت ۶ صبح ،از آذرشهر حرکت خود را توسط دو سواری آغاز کرد بعد از عبور از روستاهای ینگجه، قرمز گل وصغایش به روستای جراغیل رسیدیم، شروع برنامه از روستای جراغیل بود ، با عبور از راه میان باغها، به چشمه معروف مهی چشمسی ، رسیدیم .این چشمه یکی از پر آب ترین چشمه های منطقه است که برای آب شرب روستاییان وآبیاری باغها استفاده میشود ، آب این چشمه سالم میباشد و در تمام طول سال جاری و پر آب است و همیشه در برنامه کوه عریان برای برداشت آب و مصرف در طولمسیر از این چشمه استفاده میکنیم.
ساعت ۹ تصمیم به حرکت گرفتیم از بالای چشمه که به جنوب نگاه کنیم نمای دوری از قله راخواهیم دید قله ظاهرا درنزدیکی هست اما برای رسیدن به پای کوه باید مسیر تقریبا طولانی را پیاده روی کرد.
در مسیر بین چشمه و قله یک آبگیر به نام گوی گولی وجود دارد ، که عبور از کنار آن و تماشای این آبگیر خالی از لطف نیست ،گروه به سمت گوی گولی حرکت کرده وبا استراحت کوتاهی در آبگیر مجددا به سمت هدف حرکت کردیم ، به دلیل دسترسی آسانتر مجبور به عبور از دره منتهی به قله هستیم و در مسیر همواره با گله های گوسفند مواجه خواهیم شد که رعایت فاصله بین نفرات و احتیاط و اطلاع دادن به چوپان قبل از رسیدن به نزدیکی گله از واکنش سگهای گله کم کرده و گروه احساس امنیت بیشتری خواهد کرد.
بعد از رسیدن به پای کوه بهترین مسیر برای صعود ، حرکت به سمت جنوب میباشد چون با وجود صخره های نزدیک قله حرکت از بین این صخره ها سخت بوده ولی با تمایل به سمت جنوب این صخره ها رو رد کرده و به قله نیز نزدیکتر میشویم.
ساعت ۱۳ بر روی قله بودیم وبا اندکی استراحت به سمت پایین حرکت کردیم، طبق برنامه برای ناهار از مسیر دیگری به محلی معروف به نام رستم چشمسی حرکت کردیم که با تعقیب خط الراس کوه عریان به سمت شمال به این محل خواهیم رسید ساعت ۱۴:۳۰ به رستم چشمسی رسیدیو بعد از صرف ناهار به روستای مجارشین حرکت کردیم ساعت ۱۷ در روستا بودیم وسوار ماشین شده به سمت آذرشهر حرکت کردیم.
در زیر مسیر حرکت گروه با استفاده از نقشه هوایی گوگل درج شده و محل توقف گروه و قله نیز مشخص است.
۹۱/۷/۲۱قشلاق (۳۱۸۰)
گزارش صعود به قلعه قشلاق (۳۱۸۰متر) منطقه کیامکی ، توسط گروه جام آذرشهر
۲۱/۷/۹۱
اعضاء گروه متشکل از پنج نفر، آقایان محمد مهامی ، وحید حیدری ، حسن نصیری ، یوسف امیری فر ، رحمان ابراهیمی
شرح: گروه روز جمعه تاریخ ۲۱/۷/۹۱ ساعت ۵ صبح از آذرشهر به محل منطقه حرکت را آغاز کرد، به دلیل کوتاه بودن روز حرکت زود هنگام بهترین گزیه برای غلبه بر کوتاه بودن زمان بود.
در محلی مناسب که به امکانات رفاهی دسترسی بود توقف نموده و صبحانه صرف شد و سپس به حرکت ادامه دادیم ، بعد از عبور از شهرهای صوفیان ، مرند و هادیشهر از طریق روستای داران به منطقه کیامکی وارد شدیم. ساعت ۱۰ در پناهگاه کیامکی از وسیله نقلیه پیاده شده و با مرتب کردن وسایل ، آماده صعود به قله قشلاق شدیم ، به علت بارش باران شب گذشته هوا معتدل و خنک بود تصمیم بر این شد که بعد از عبور از دره پایین کوه کمچی ، به سمت شرق منحرف شده و از یال شرقی کوه قشلاق که شیب کمتری دارد به سمت قله صعود کنیم و برای بازگشت از یال مخالف یعنی یال غربی استفاده کنیم ، حرکت را طبق برنامه آغاز کردیم، بعد از مدتی افزایش ارتفاع باد شدید تر شد و با افزایش ارتفاع نیز بر شدت آن افزوده می شد برای جلوگیری از تلف رفتن انرژی اعضاء گروه، تصمیم بر آن شد که با انتقال به جبهه جنوبی از خود کوه به عنوان سدی در برابر وزش باد استفاده کنیم ، چون بر روی خط الراس قرار داشتیم انجام این کار زمان زیادی را تلف نمی کرد و در کار گروه نیز خللی وارد نمی شد بعد از رفتن به جبهه جنوبی شرایط مساعدت تر شد و به راحتی به مسیر ادامه دادیم و در ساعت ۱۳ بر روی قله بودیم ، بعد از اندکی استراحت تصمیم به بازگشت گرفتیم.
طبق برنامه از یال غربی فرود را آغاز کردیم بعد از اندکی طی مسافت متوجه حضور ابرهای سیاه رنگ در بالای کوه قلیش داغی شدیم به سرعت حرکتی خود افزودیم ، بعد از طی مسافتی توده ای از ابر در مقابل ما و دقیقا در مسیر فرود گروه ظاهر شد و با حرکت ابر از طریق وزش باد به سمت کوه بعد از مدتی گروه داخل مه و ابر حرکت می کرد، با بالا رفتن ابر که در نزدیکی و بالای سر گروه قرار داشت متوجه رعد و برق در این توده ابر شدیم، این واقعه تهدید جدی برای سلامت گروه بود، خوشبختانه دو نفر از اعضاء گروه قبلا در کلاسهای آموزشی پزشکی کوهستان شرکت کرده بودند و آشنایی مناسبی با این شرایط و رعایت نکات ایمنی داشتند،
در هنگام مواجهه با پدیده رعد برق در کوهستان، کاهش سریع ارتفاع به نزدیکترین دره بهترین گزینه هست ، و گروه نیز اقدام به انجام این کار نمود ، با خاموش کردن وسایل الکترونیکی مانند موبایل و اجتناب از نقاط تیز، دور کردن اشیاء فلزی از کوهنورد ، موارد دیگر امنیت در برابر رعد و برق را نیز رعایت نمودیم و به سمت دره منتهی به گردنه مابین قله قشلاق و قانلی حرکت کردیم ، و در طول مسیر با بارش شدید تگرگ مواجه شدیم که کار گروه سخت تر شد و لغزش ناشی از تگرگ زیر پایمان کار را دشوار می کرد. با بارش بیشتر و خیس شدن سنگها و جاری شدن آب که باعث می شد سنگها در جای مقاومت نداشته باشند و خطر ریزش سنگ نیز تهدید جدی بود که توجه زیادی را می خواست حدود ۴۵ دقیقه با بارش تگرگ دست و پنجه نرم کردیم که کم کم طاقت گروه کاهش می یافت ولی با حوصله و تحمل بیشتر بر این مشکل نیز غلبه کردیم ، باانحراف مسیر اجباری به منطقه ای رسیده بودیم که مجبور به تراورس شیب تند شدیم تا به پناهگاه کیامکی برسیم ، به علت خیسی و لغزنده گی زمین این کار کمی مشکل و خطرناک بود ، و بعد از تلاش زیاد در ساعت ۱۶:۳۰ به پناهگاه رسیدیم و با تعویض لباس و گرم کردن بدن و خوردن نوشیدنی گرم سعی در جلوگیری از سرما خوردگی نمودیم.
شایان ذکر است که در کوهستان نمی توانیم بعضی از وقایع را پیشبینی کنیم وآموزش کوهنوردان وآمادگی آنها در برابر حوادث طبیعی و غیر طبیعی لازم وضروری است ، همچنان که گروه جام برای یک برنامه ساده کوهپیمایی برنامه ریزی کرده بود با واقعه رعد وبرق شدید مواجه شد و چه بسا که اگر آموزشهای لازم را ندیده بودند گروه دچار حادثه می شد.
لوازم ضروری در برنامه: در این فصل پیشنهاد میشود همواره لباس اضافی و لباس ضد آب در کوله به همراه داشته باشیم.