۹۱/۸/۱۹ علمدار(۳۱۱۳) از روستای ارلان

علمدار (۳۱۱۳) N 38 20’ ۵۱٫۲” –E45 30’ ۴۳٫۷”

۱۹/۸/۹۱

اعضاء شرکت کننده در برنامه:

۱-ساسان جلالی ۲- جواد چوپانی ۳- رحمان ابراهیمی ۴- محمد مهامی ۵- حسن نصیری ۶- احد شیخ زاده ۷ – آرش انتصاری ۸ –وحید حیدری (سرپرست)

قله علمدار  یکی از قلل بالای ۳۰۰۰ منطقه سرسبز میشو محسوب می شود که بلندترین قله همین قله ،یعنی علمدار می باشد. بر فراز این قله بنا بر اعتقادات مردم هر ساله برنامه های مخصوصی مذهبی برگزار میشود که از آن جمله قربانی کردن  و دعا ونیایش می باشد و چون این مراسمات در این کوه بسیا ر پر رونق می باشد ، بر فراز این قله جان پناههای مخصوص و آشپزخانه و موارد دیگری ساخته شده و به قله کوه جلوه یک اردوگاه داده تا کوه ، و به دلیل تردد زیاد کوهنوردان و برگزار کنندگان مراسم مسیر دستیابی به این قله هموار و پاکوب و ساده میباشد ، اما به دلیل طول مسافت زیاد حدود ۸ کیلومتر از پای کوه تا قله نیاز به قدرت بدنی و استقامت می باشد

 روش دستیابی به کوه علمدار از دو مسیر عمومی میباشد ۱- روستای ارلان ۲ – روستای الماس

گروه این بار مسیر روستای ارلان را انتخاب کرد و برای رسیدن به روستای ارلان به این طریق عمل کردیم ، بعد از عبور از شهر مرند به سمت خوی رفتیم و به شهر کوشک سرای رسیدیم در مسیر در سمت جنوب جاده یک تپه مخروطی شکل به چشم می خورد اسم این تپه“ قچی قالاسی“ می باشد ،در واقع برای رسیدن به روستای ارلان باید از پای این تپه عبور کنیم ، در شهر کوشک سرای به خیلبان بهارستان وارد می شویم و مسیر را ادامه می دهیم تابلوی راهنمای روستای ارلان در هیچ جا نصب نشده است و خیابان بهارستان به روستا منتهی  می شود ، در طول مسیر و در پای “قچی قالاسی“ همواره پیچهای بسیار خطرناک وجود دارد و که حتی به ۳۶۰ درجه هم می رسد و در طول جاده هیچ خط کشی و هیچ نوع علایم راهنمایی و رانندگی نصب نشده است ودر برخی مناطق خطرناک گارد ریل نیز موجود نمی باشد ، پس همواره ، احتیاط ، احتیاط ، احتیاط را فراموش نکنیم.

بعد از رسیدن به روستای ارلان به داخل روستا ادامه مسیر می دهیم تا به یک محوطه باز و شبیه میدان می رسیم در اینجا نانوایی و بقالی و سرویس بهداشتی موجود می باشد که میتوانیم نیازهای گروه را بر آورده کنیم ، در موقع ورود به میدان در همان بدو ورود در سمت راست کوچه ای هست که مسیر ما به پای کوه می باشد بعد از عبور از روستا به سد خاکی میرسیم که با انحراف به سمت چپ و عبور از یک سربالایی خاکی به محیطی خواهیم رسید که کمی عرضتر می باشد و محل مناسبی برای توقف وسیله نقلیه می باشد  مختصات این محل N 38 23’ ۰۴٫۷” – E45 32’ ۳۴٫۵”  و ارتفاع ۱۸۶۶ متر می باشد.

بهتر است که برای ابتدای برنامه همراه خود آب آشامیدنی برای درست کردن چای همرام داشته باشیم چون دسترسی به چشمه که در میان  باغها موجود میباشد کمی مشکل هست بعد از صرف صبحانه کوهنوردی آغاز می شود و یک مسیر ماشین رو خاکی پیش روی ما هست که با یک دوراهی  در ابتدا مواجه می شویم مسیر سمت راست مسیر عمومی و ساده تر می باشد در طول مسیر همواره در مسیر ماشین رو هستیم و در منطقه ای مسیر ماشین رو به پایین دره وبه روستای دیگری میرود که ما باید در این محل به سمت خط الراس تغییر مسیر دهیم و وارد پا کوب می شویم مختصات این سه راهی N38 22’۳۴٫۷”- E 45 31’ ۴۴٫۲” و ارتفاع۲۱۹۶ متر می باشد، در طول مسیر یک چشمه وجود دارد که آن هم در پای قله و حدود ۵۰۰ متر مانده به قله می باشد مختصات این چشمه  N38 20’ ۵۶٫۲” – E45 31’ ۲۳٫۳” , و ارتفاع ۲۹۶۵ مترمیباشد، پس باید مقدار ذخیره آب را در نظر داشته باشیم. چشمه آب پای قله بسیار خنک هست و ممکن هست با نوشیدن یکباره آب این چشمه دچار بیماری بشویم بهتر است توجه بیشتری شود برای دسترسی از پای قله تا قله حدود ۸کیلومتر مسیر در ۴ ساعت زمان طی شد بهتر است قدرت فیزیکی اعضاء شرکت کننده در نظر گرفته شود تا توقف کمتر و سرعت حرکت گروه بالاتر باشد تا این زمان کاهش یابددر مجموع ۱۶ کیلومتر کوهپیمایی را برای این برنامه در نظر داشته باشیم و دراین فصل (پاییز) وزش شدید باد و کاهش دما در قله را خواهیم داشت ، لوازم مقابله با این پدیده را همواره همراه داشته باشیم .

نوشته شده توسط: رحمان ابراهیمی

نقاط و ارتفاع ثبت شده با ستفاده از GPS GARMIN ETRAX 30 می باشد.

در پایین با استفاده از نقشه هوایی گوگل طول مسیر طی شده مشخص می باشد.

۹۱/۸/۱۲ گوی زنگی

گوی زنگی(۳۰۸۰) N 38 18 38.0” و E 045 43 16.5”

  ۱۲/۸/۹۱

اسامی اعضاء: ۱ – احد شیخ زاده ۲- محمد مهامی ۳- یوسف امیری فر ۴- حسن نصیری ۵ – جواد چوپانی ۶- وحید حیدری ۷- پیام هاشمپور ۸ –رحمان ابراهیمی(سرپرست برنامه)

روز جمعه ۸ نفر از اعضاء گروه کوهنوردی جام آذرشهر راس ساعت ۵ صبح برای صعود به قله گوی زنگی یکی از قلل مشهور منطقه میشو در نزدیکی شهر مرند حرکت کردیم ، وسیله نقلیه یک دستگاه مینی بوس بود و در راه رفتن دوستان توانستند کمی استراحت کنند.

برای ورود به منطقه از کنار پلیس راه مرند دور زده و به جاده خاکی نسبتا سر بالایی وارد شدیم ، و حدود ۷ دقیقه در مسیر خاکی حرکت کردیم اینجا منطقه رزمایش نیروهای مسلح میباشد و بهتر است قبل از اجرای برنامه آگاهی داشته باشیم که منطقه قرق نشده باشد.

بعد از طی مسافتی به محلی تقریبا مسطح خواهیم رسید که محل مناسبی برای توقف مینی بوس است مختصات این مکان N38 20 08.2”  و E045 45 45.8”  و ارتفاع ۱۸۹۸ متر است ، با برداشتن وسایل کوهنوردی برنامه شروع می شود ، در ابتدا مسیر مشخص و ماشین رو را ادامه می دهیم سپس با استفاده از رودخانه سمت راست ، وارد دره شده و ادامه مسیر میدهیم بعد از طی مسافتی به یک چشمه خواهیم رسید که مکان مناسبی برای صبحانه هست،

در مسیر به دوراهی میرسیم که مسیر سمت راست مسیر عمومی برای صعود میباشد ما این مسیر را انتخاب می کنیم در طول طی این مسیر باید مواظب باشیم تا وارد دره نشویم و از پاکوب  که کمی بالاتر از دره می باشد ادامه میدهیم بعد از طی مسافتی حدود ۳۰ دقیقه به یک دو راهی دیگر می رسیم که یک چشمه زلال نیز در اینجا جاریست مختصات این نقطه N 38 19 10.7”  و E045 43 47.8”   و ارتفاع این نقطه ۲۴۰۹ متر  می باشد.

مسیر سمت راست به شن اسکی پای کوه منتهی می شود که مسیر مناسبی برای صعود نیست ، و مسیر سمت چپ با یک شیب تند با استفاده از یال به پای پناهگاه می رسد، ارتفاع پناهگاه ۲۹۷۵ متر و مختصات آن N38 18 47.5”  و E045 43 14.2”  می باشد، از پناهگاه تا قله ۱۰ دقیقه راه است  وبا یک شیب نسبتا تند راس ساعت ۱۲ به قله گوی زنگی می رسیم ، بعد از ثبت نقطه با استفاده از GPS  مسیر برگشت را با استفاده از شن اسکی کوتاه میکنیم و راس ساعت ۱۵ به محل توقف مینی بوس رسیده و بعد از صرف ناهار به آذرشهر حرکت می کنیم ساعت ۱۸ در آذرشهر بودیم.

در این برنامه کوهنوردی نیمه سنگین حدود ۱۴٫۳ کیلومتر مسافت طی نمودیم.

ثبت نقاط با garmin etrax 30 صورت گرفته است

نوشته شده  توسط: رحمان ابراهیمی

در تصویر زیر مسیر طی شده با استفاده از نقشه هوایی گوگل ترسیم شده است.

۹۱/۸/۵ داش آخان

داش آخان (۲۷۰۰) توسط گروه جام آذرشهر ۵/۸/۹۱

اعضاء شرکت کننده : ۱– محمد مهامی ۲- رحمان ابراهیمی ۳- حسن نصیری ۴- جواد چوپانی ۵- ساسان جلالی ۶- آرش انتصاری ۷- احد شیخ زاده ۸- وحید حیدری(سرپرست برنامه)

شرح برنامه :  آقای وحید حیدری سرپرست برنامه زمان برنامه داش آخان را روز جمعه ۵/۸/۹۱ راس ساعت ۶ به وسیله اتومبیل سواریه دو نفر از اعضاء که موافقت کرده بودند تعیین کرد.

با اندکی تاخیر حرکت را شروع کردیم، و از آذرشهر با عبور از روستاهای خراجو ، بادامیار( قدمگاه) به روستای امیر دیزج (آلاکوزه) رسیدیم، مسیر تا روستای آلا کوزه کامل آسفالت و مناسب می باشد و تنها چند پیچ شدید قابل توجه می باشد که با رعایت سرعت مناسب خطر آفرین نمی باشد.

از آذرشهر تا روستای آلاکوزه ۳۰ دقیقه زمان می برد ، ساعت ۶:۳۰ در روستا بودیم محل مناسبی برای توقف اتومبیل در ابتدای روستا وجود دارد که تا چندین اتومبیل بدون مشکل میتوانند توقف کنند ، روستای آلا کوزه آخرین روستای این مسیر هست و بعد از این تنها راه مال رو وجود دارد.

با پایین رفتن از کوچه های روستا به کنار رود خانه می رسیم، رودخانه آب کم عمقی دارد و تقریبا از همه جای رودخانه برای عبور می شود استفاده کرد و با عبور به آنطرف رودخانه به دره منتهی به داش آخان وارد می شویم.

تقریبا تا پای کوه راه زیادی هست در مسیر با چند چشمه روبرو می شویم بهتر است یکی را برای صرف صبحانه انتخاب کرد.

بعد از صبحانه به حرکت خود ادامه دادیم و راس ساعت ۱۲ بر روی قله داش آخان بودیم ، درسمت غربی قله چیچکلی نمایان است که بایک گردنه به قله داش آخان وصل می باشد که این دوقله بلندترین نقاط این منطقه می باشند.

برای بازگشت سمت شرقی مسیر صعود را انتخاب کردیم تا کمی برنامه متنوع باشد، مسیر هم هموارتر بود و هم به علت داشتن تنوع گیاهی لغزنده نبود چون شب قبل از ورود ما به منطقه باران باریده بود.

تا ساعت ۲ در مسیر بازگشت کوهپیمایی کردیم و برای صرف ناهار و استراحت مختصری توقف کردیم و در ساعت ۴:۳۰ به روستای آلاکوزه رسیدیم وبه سمت آذرشهر حرکت کردیم

در این برنامه حدود ۱۳٫۷ کیلومتر کوهپیمایی داشتیم و مسیر ساده و بدون مشکلی برای کوهپیمایی میباشد.

گزارش برنامه: توسط رحمان ابراهیمی